قنوت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
۴۴۳۳۴۵۸۳۶۸ (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
۴۴۳۳۴۵۸۳۶۸ (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{یادکرد کتاب|عنوان=المفردات|نام=حسین بن محمد|ناشر=دارالمعرفه|صفحه=۶۸۴}}تعریف لغوی قنوت | |||
تعریف لغوی قنوت | |||
قنوت از ریشهٔ «قنو» می آید که در لغت به معنای به دست آوردن چیزی و خوشهٔ خرما آمده است. همچنین در اصطلاح قرآنی یعنی طاعت و پرستیدن همراه با خضوع و فروتنی.<ref>راغب اصفهانی،۱۴۲۶</ref> در واقع قنوت به معنای به دست آوردن حالت خضوع در عبادت است. | قنوت از ریشهٔ «قنو» می آید که در لغت به معنای به دست آوردن چیزی و خوشهٔ خرما آمده است. همچنین در اصطلاح قرآنی یعنی طاعت و پرستیدن همراه با خضوع و فروتنی.<ref>راغب اصفهانی،۱۴۲۶</ref> در واقع قنوت به معنای به دست آوردن حالت خضوع در عبادت است. | ||
نسخهٔ ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۲۵
المفردات. دارالمعرفه. ص. ۶۸۴. پارامتر |first1= بدون |last1= در Authors list وارد شدهاست (کمک)تعریف لغوی قنوت
قنوت از ریشهٔ «قنو» می آید که در لغت به معنای به دست آوردن چیزی و خوشهٔ خرما آمده است. همچنین در اصطلاح قرآنی یعنی طاعت و پرستیدن همراه با خضوع و فروتنی.[۱] در واقع قنوت به معنای به دست آوردن حالت خضوع در عبادت است.
البته این واژه در اصطلاح فقه، دعا و ثنا در پیشگاه خداوند متعال در زمان و جایگاه خاصی از نماز میباشد.و کیفیت آن در نزد امامیه، بلند کردن دستها تا مقابل صورت بوده، به طوریکه کف دستها رو به آسمان و در حال خواندن دعا باشد.
پانویس:
- ↑ راغب اصفهانی،۱۴۲۶
منابع :