غیبت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در اصطلاح علم [[علم اخلاق|اخلاق]] | در اصطلاح علم [[علم اخلاق|اخلاق]]، غیبت آن است که در غیاب شخصی، به بیان آنچه بازگویی آن باعث ناخشنودی آن فرد میشود، بپردازند.<ref>{{پک|فیض کاشانی|۱۳۸۰|ج=۵|ص=۲۵۵|ک=المحجه البیضاء}}</ref>خواه آن نقص در بدن او باشد یا در نسب یا در صفات و افعال و اقوال او یا در چیزی که متعلق به او باشد مثل خانه و لباس.<ref>{{پانویس کوتاهشده|نراقی|۱۳۷۹|ک=معراج السعاده|ص=۴۴۴}}</ref>گفته شده است که غیبت فقط بدگویی به زبان نیست بلکه بدگویی با کنایه و اشاره و نوشتن و مانند آنها را نیز در بر میگیرد.<ref>{{پانویس کوتاهشده|نراقی|۱۳۷۵|ک=مستند الشیعه|ج=۱۴|ص=۱۶۳}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده:اخلاق]] | {{پانویس}} | ||
[[رده:اخلاق اجتماعی]] | |||
[[رده:اخلاق اسلامی]] | [[رده:اخلاق اسلامی]] | ||
[[رده:اخلاق حرفهای]] | [[رده:اخلاق حرفهای]] | ||
[[رده:اخلاق]] | |||
نسخهٔ ۹ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۲۴
در اصطلاح علم اخلاق، غیبت آن است که در غیاب شخصی، به بیان آنچه بازگویی آن باعث ناخشنودی آن فرد میشود، بپردازند.[۱]خواه آن نقص در بدن او باشد یا در نسب یا در صفات و افعال و اقوال او یا در چیزی که متعلق به او باشد مثل خانه و لباس.[۲]گفته شده است که غیبت فقط بدگویی به زبان نیست بلکه بدگویی با کنایه و اشاره و نوشتن و مانند آنها را نیز در بر میگیرد.[۳]
پانویس
- ↑ فیض کاشانی، المحجه البیضاء، ۵: ۲۵۵.
- ↑ نراقی، معراج السعاده، ۴۴۴.
- ↑ نراقی، مستند الشیعه، ۱۴: ۱۶۳.