حسن معاشرت: تفاوت میان نسخهها
(منبع ذکر شد) |
(تصویر و الگو و رده اضافه شد.) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:1000443302.jpg|بندانگشتی|گل کاکتوس ]] | |||
حسن معاشرت: حق و تکلیف متقابل زوجین | حسن معاشرت: حق و تکلیف متقابل زوجین | ||
نسخهٔ ۱۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۰۶
حسن معاشرت: حق و تکلیف متقابل زوجین
حسن معاشرت (رفتار نیک و همراه با احترام) از بنیادیترین حقوق و وظایف مشترک زن و شوهر در زندگی خانوادگی است. این اصل اخلاقی در اسلام تا حدی تأکید شده که به صورت یک قانون حقوقی با ضمانت اجرایی درآمده است.
· تأکید دینی و قانونی: قرآن و روایات اسلامی وقانون مدنی جمهوری اسلامی ایران ماده ۱۱۰۳ نیز تصریح شده است؛زن و شوهر مکلف به حسن معاشرت باید یکدیگرند.
اساس حسن معاشرت بر این استوار است که زن و شوهر خود را متعلق به یکدیگر دانسته، شادی و رنج طرف مقابل را شادی و رنج خود بدانند. این نگرش، کلید موفقیت و خوشبختی در زندگی مشترک و تربیت فرزندان صالح است.
این تکلیف دوطرفه بهطور یکسان بر عهده زن و مرد است. هر دو باید با چهرهای گشاده، اخلاقی نیکو و به دور از هرگونه آزار و اذیت با یکدیگر رفتار کنند.[۱]
یکی از دوران مهم و اثرگذار زندگی فردی و اجتماعی ملت سالمندی است .
احسان و خوشرفتاری فرزندان نسبت به پدر و مادر بر حسب گفتار رفتار و معاشرت و برآوردن حاجات و نیازهایشان از ایمان به توحید و ارکان آن از وظایف دینی به شمار میآید .
رابطه محبت و علاقه قلبی فرزند پدر و مادر خود اساس اجتماع واجب است فرزند هرگز رابطه خود را با قطع ننماید.
بزرگسالان نیازمند قدردانی و صفات از زحمات گذشته خود از سوی فرزندان و اطرافیان هستند . تکریم آنها مصداق تعظیم شعائر الهی و موجب تحکیم ارزشها و روابط اجتماعی است.[۲]