میرداماد: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
N movahedi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
N movahedi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== میرداماد == | == میرداماد == | ||
'''میربرهانالدّین محمّدباقر استرآبادی''' (۱۶۳۱–۱۵۶۱م، ۱۰۴۰–۹۶۹ق) ملقب به '''«میرداماد»''' و '''«معلّمِ ثالث»''' | '''میربرهانالدّین محمّدباقر استرآبادی''' (۱۶۳۱–۱۵۶۱م، ۱۰۴۰–۹۶۹ق)، ملقب به '''«میرداماد»''' و '''«معلّمِ ثالث» و''' '''«اشراق»،''' فیلسوف و متکلم و فقیه برجستهٔ دورهٔ [[صفویه]] و از ارکانِ [[مکتب فلسفی اصفهان]] است. میرداماد فرزندِ میرشمسالدین محمد استرآبادی مشهور به داماد است. محمد استرآبادی با دختر علی بن عبدالعالی معروف به [[محقق کرکی]] ازدواج نمود و به همین خاطر او را داماد نامیدند. میرداماد این لقب را از پدر خود به ارث برده است. وی از دوستان نزدیک [[شیخ بهایی|شیخ بهائی]] بود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ماجرای فکری فلسفی در جهان اسلام|عنوان کتاب=ماجرای فکری فلسفی در جهان اسلام|نام=غلامحسین|نام خانوادگی=ابراهیمی دینانی|ناشر=طرح نو|صفحه=301}}</ref> | ||
== آثار == | |||
* [[قبسات]]: مهمترین و مفصلترین اثر فلسفی میرداماد است. این کتاب به زبان عربی و دربارۀ [[حدوث و قدم]] است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دانشنامۀ جهان اسلام|عنوان کتاب=دانشنامۀ جهان اسلام|نام خانوادگی=بنیاد دائرة المعارف اسلامی|جلد=1|صفحه=7237}}</ref> | |||
* الایقاضات | |||
* صراط المستقیم | |||
* الافق المبین | |||
* الحبل المتین | |||
* جذوات، تقویم الایمان | |||
* شارح النجاة و… | |||
== استادان == | |||
* عبدالعالی بن علی بن عبدالعالی کرکی | |||
* شیخ عزالدین حسین بن عبدالصمد عاملی (پدر شیخ بهایی) | |||
* سید نورالدین علی بن الحسین موسوی عاملی | |||
* علی بن ابی الحسن عاملی | |||
* تاجالدین حسین صاعد بن شمسالدین توسی | |||
* میر فخرالدین محمد حسینی سماک استرآبادی | |||
== شاگردان == | |||
* آقا حسین خوانساری | |||
* [[صدرالدین محمد شیرازی|صدرالدین محمد شیرازی معروف به ملاصدرا]] | |||
* [[عبدالرزاق لاهیجی]] | |||
* [[ملامحسن فیض کاشانی|ملا محسن فیض کاشانی]] | |||
* [[قطبالدین لاهیجی]] | |||
* احمد بن زینالعابدین علوی | |||
* ملا خلیل قزوینی | |||
* علی نقی کمرهای | |||
* نظامالدین امیر احمد بن زینالعابدین عاملی | |||
* محمدتقی بن ابیالحسن حسینی استرآبادی | |||
* عبدالغفار بن محمد بن یحیی گیلانی | |||
* امیر فضلالله استرآبادی | |||
* دوست علی بن محمد | |||
* عادل بن مراد اردستانی | |||
* شمسالدین محمد گیلانی | |||
* میرزا شاهرخ بیگار | |||
* محمدحسین حلبی | |||
* عبدالمطلب بن یحیی طالقانی | |||
* ابوالفتح گیلانی | |||
* میر منصور گیلانی | |||
* عبدالله سمنانی | |||
* محمدحسن زلالی خوانساری | |||
* محمد گنابادی | |||
* حسین بن محمد بن محمود حسینی آملی | |||
* نظامالدین احمد گیلانی | |||
== گرایشهای عرفانی == | |||
میرداماد علاوه بر تکیه به برهان و استدلال، گرایشهای عرفانی نیز داشته است. به طوری که روح اشراق بر افکارش غلبه داشت و سیر روحیاش در راه عرفان بود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فوائد الرضویة|عنوان کتاب=فوائد الرضویة|سال=1385|نام=شیخ عباس|نام خانوادگی=قمی|ناشر=بوستان کتاب|صفحه=424}}</ref> | |||
== درگذشت == | |||
میرداماد در سال [[۱۰۴۰]] هجری قمری در بین راه [[کربلا]] و [[نجف]] درگذشت. پیکر او در نجف و در حرم [[علی بن ابیطالب|علی بن ابیطالب]] دفن شد.<references /> | |||
نسخهٔ ۱۶ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۴۶
میرداماد
میربرهانالدّین محمّدباقر استرآبادی (۱۶۳۱–۱۵۶۱م، ۱۰۴۰–۹۶۹ق)، ملقب به «میرداماد» و «معلّمِ ثالث» و «اشراق»، فیلسوف و متکلم و فقیه برجستهٔ دورهٔ صفویه و از ارکانِ مکتب فلسفی اصفهان است. میرداماد فرزندِ میرشمسالدین محمد استرآبادی مشهور به داماد است. محمد استرآبادی با دختر علی بن عبدالعالی معروف به محقق کرکی ازدواج نمود و به همین خاطر او را داماد نامیدند. میرداماد این لقب را از پدر خود به ارث برده است. وی از دوستان نزدیک شیخ بهائی بود.[۱]
آثار
- قبسات: مهمترین و مفصلترین اثر فلسفی میرداماد است. این کتاب به زبان عربی و دربارۀ حدوث و قدم است.[۲]
- الایقاضات
- صراط المستقیم
- الافق المبین
- الحبل المتین
- جذوات، تقویم الایمان
- شارح النجاة و…
استادان
- عبدالعالی بن علی بن عبدالعالی کرکی
- شیخ عزالدین حسین بن عبدالصمد عاملی (پدر شیخ بهایی)
- سید نورالدین علی بن الحسین موسوی عاملی
- علی بن ابی الحسن عاملی
- تاجالدین حسین صاعد بن شمسالدین توسی
- میر فخرالدین محمد حسینی سماک استرآبادی
شاگردان
- آقا حسین خوانساری
- صدرالدین محمد شیرازی معروف به ملاصدرا
- عبدالرزاق لاهیجی
- ملا محسن فیض کاشانی
- قطبالدین لاهیجی
- احمد بن زینالعابدین علوی
- ملا خلیل قزوینی
- علی نقی کمرهای
- نظامالدین امیر احمد بن زینالعابدین عاملی
- محمدتقی بن ابیالحسن حسینی استرآبادی
- عبدالغفار بن محمد بن یحیی گیلانی
- امیر فضلالله استرآبادی
- دوست علی بن محمد
- عادل بن مراد اردستانی
- شمسالدین محمد گیلانی
- میرزا شاهرخ بیگار
- محمدحسین حلبی
- عبدالمطلب بن یحیی طالقانی
- ابوالفتح گیلانی
- میر منصور گیلانی
- عبدالله سمنانی
- محمدحسن زلالی خوانساری
- محمد گنابادی
- حسین بن محمد بن محمود حسینی آملی
- نظامالدین احمد گیلانی
گرایشهای عرفانی
میرداماد علاوه بر تکیه به برهان و استدلال، گرایشهای عرفانی نیز داشته است. به طوری که روح اشراق بر افکارش غلبه داشت و سیر روحیاش در راه عرفان بود.[۳]
درگذشت
میرداماد در سال ۱۰۴۰ هجری قمری در بین راه کربلا و نجف درگذشت. پیکر او در نجف و در حرم علی بن ابیطالب دفن شد.