|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| == امامت تنصیصی ==
| |
| امامت تنصیصی به معنای تعیین و نصب امام از جانب خداوند است. واژهی «تنصیص» از ریشهی «نصّ» به معنای تصریح و تعیین میآید. در این دیدگاه، امام و جانشین پیامبر اسلام(ص) با نصّ و فرمان الهی مشخص میشود و انتخاب مردم در اصل امامت نقشی ندارد.
| |
|
| |
|
| == مبانی و مستندات ==
| |
| ۱. دلایل قرآنی
| |
|
| |
| آیه ولایت:
| |
|
| |
| «إِنَّمَا وَلِیُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ» (مائده/۵۵)
| |
|
| |
| این آیه، بنا بر تفسیر شیعه، در شأن امام علی(ع) نازل شده و نشاندهندهی نصب الهی اوست.
| |
|
| |
| آیه امامت:
| |
|
| |
| «إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا» (بقره/۱۲۴)
| |
|
| |
| تعبیر «جاعل» بیانگر آن است که امامت، منصبی الهی و از جانب خداست، نه انتخابی انسانی.
| |
|
| |
| ۲. دلایل روایی
| |
|
| |
| حدیث غدیر: «من کنت مولاه فهذا علی مولاه»
| |
|
| |
| این حدیث بهعنوان تصریح پیامبر(ص) بر ولایت و جانشینی امام علی(ع) شناخته میشود.
| |
|
| |
| حدیث ثقلین: «انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی...»
| |
|
| |
| این حدیث نیز دلالت بر پیوند هدایت الهی با اهلبیت(ع) دارد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اااا|عنوان کتاب=قققققق|نام=للل|نام خانوادگی=للل|ناشر=لللل}}</ref>
| |
|
| |
| == تفاوت امامت تنصیصی و انتخابی ==
| |
| ویژگی امامت تنصیصی امامت انتخابی منبع مشروعیت خداوند و نص الهی رأی و بیعت مردم وظیفه مردم پذیرش و اطاعت انتخاب و بیعت دیدگاه پیروان شیعه امامیه اهل سنت
| |
|
| |
| جایگاه عقل
| |
|
| |
| عقل، نصب امام از سوی خدا را مقتضای حکمت الهی میداند؛ زیرا مردم به تنهایی قادر به تشخیص امام معصوم نیستند و هدایت امت بدون امام منصوب از جانب خداوند ناقص خواهد بود.
| |
|
| |
| امامت تنصیصی، استمرار مسیر نبوت و تداوم هدایت الهی در امت اسلامی است. این دیدگاه بر پیوند میان وحی، عصمت و رهبری تأکید دارد و امام را حجت الهی بر زمین معرفی میکند.
| |
|
| |
|
| |
| == منابع ==
| |