تربیت: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۹: خط ۹:
== منابع ==
== منابع ==
[[رده:آموزش و پرورش]]
[[رده:آموزش و پرورش]]
[[رده:اصول اخلاقی]]
[[رده:اخلاق اجتماعی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۳۶

به مجموعه فعالیت‌هایی که مربی، والد یا معلم انجام می‌دهد، برای اثر گذاری بر عقاید و انگیزه‌ها و رفتار متربی، تربیت گفته می‌شود.[۱] نکته مهمی که باید در نظر گرفت این است که تربیت همیشه امری قصدیه نیست، به این معنا که تربیت همیشه متوقف بر قصد و اراده فرد نیست، گاهی چه انسان بخواهد و چه نخواهد دیگران رفتار یا گفتاری را از وی یادمی‌گیرند.[۲]

معنای لغوی و اصطلاحی

واژه تربیت در لغت، مصدر عربی پروردن و دست نرم بر پهلوی بچه زدن تا به خواب برخیزد. در لغت فارسی از پرورش و تعلیم و تأدیب و سیاست و ترقی و برتری و با علم و با ادب شدن و آموختن درس گرفته شده است. این واژه در اصطلاح: پرورش در جهت رشد و کمال برای رسیدن به سعادت است.[۳]

ویژگی‌های مربی

اولین و مهم‌ترین ویژگی مربی این است که ابتدا باید خودش را تربیت و اصلاح کرده باشد چرا که در غیر این صورت تربیت او بر دیگران بی فایده یا حتی مضر خواهد بود.[۴]

منابع

  1. داوودی، محمد؛ حسینی زاده، علی (۱۳۹۸). سیره تربیتی پیامبر و اهل بیت.
  2. تهرانی، مجتبی (۱۳۹۴). ادب الهی، کتاب پنجم.
  3. دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ج ۲، چاپ اول، تهران، دانشگاه، 1310،.
  4. تهرانی، مجتبی (۱۳۹۴). ادب الهی، کتاب پنجم.