ثمامه بن اثال حنفی

ثمامه بن اثال از بزرگان منطقه یمامه و از قبیلهٔ بنی‌حنفی بود. او در صدر اسلام، با پیامبر اسلام مخالفت داشت و قصد آسیب‌زدن به علاء حضرمی را داشت، اما به سبب اسارت در مدینه با دعوت به اسلام روبه‌رو شد. سپس آزاد شد و اسلام آورد و در مراسم عمره، ایمان خود را آشکارا اعلام کرد. پس از آن، مانع ارسال خواربار یمامه به مکه شد تا زمانی که محمد اجازه داد. پس از درگذشت محمد، در برابر گرایش مردم یمامه به مسیلمه ایستادگی کرد.

ثمامه بن اثال

ثمامه بن اثال، از بزرگان یمامه و از خاندان بنی‌حنفی بود. در گذر علاء حضرمی به سوی منذر بن ساوی، قصد آسیب‌زدن به او را داشت اما با پند عمویش عامر از این کار بازداشته شد. با آگاهی پیامبر از ماجرا، گزارشی از دعا برای هدایت عامر و تسلط بر ثمامه نقل شده است.

ثمامه که برای انجام عمره به سوی مکه می‌رفت، توسط گروهی از سپاهیان اعزامی محمد دستگیر و به مدینه برده شد. با دعوت محمد به اسلام، پاسخی نداد و در برابر انتخاب‌های قرار داده شده—اعدام، فدیه و آزادی—تعابیری نقل شده است. سرانجام آزاد شد و پس از آزادی، اسلام آورد و اظهار داشت که از آغاز دعوت محمد را می‌شناخته اما در حال اسارت حاضر به پذیرش آن نبوده است.

پس از اسلام آوردن، به مکه رفت و عمره را به‌جا آورد و اسلام خود را آشکار کرد. سپس اعلام نمود که ارسال غلات و خواربار از یمامه به مکه تنها با اجازهٔ پیامبر امکان‌پذیر است. پس از مدتی، با درخواست مردم مکه و سفارش پیامبر، اجازهٔ ورود خواربار صادر شد. سپس در دورهٔ پس از درگذشت محمد، هنگامی که مردم یمامه به دعوت مسیلمه گرایش یافتند، در برابر این جریان ایستادگی کرد اما تنها گروه اندکی را از این گرایش بازگرداند.

منابع

• اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ثمامه بن اثال». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.