در بهشت نهری جاری است که سرشار از خیر و برکت فراوان میباشد. این نهر از حوضی سرچشمه میگیرد و پیرامون آن، به شمار ستارگان آسمان، ظرفهایی آراسته و منظم چیده شده است. پس از ورود به بهشت، امت پیامبر مسلمانان بر کنار آن نهر وارد میشوند و از برکات آن بهرهمند خواهند شد.
در بهشت نهری جاری است که سرشار از خیر و برکت فراوان است. این نهر از حوضی سرچشمه میگیرد و پیرامون آن، به شمار ستارگان آسمان، ظرفهایی آراسته و منظم چیده شده است. پس از ورود به بهشت، امّت پیامبر مسلمانان بر کنار آن نهر وارد میشوند و از برکات آن بهرهمند خواهند شد.
== کوثر در قرآن ==
== کوثر در قرآن ==
* سوره کوثر(سوره 108 قرآن) کواه ترین سوره قرآن است و سه آیه دارد: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ. «إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ» «فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ» «إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ»
* سوره کوثر (سوره 108 قرآن) کوتاهترین سورۀ قرآن است و سه آیه دارد: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ. «إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ* فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ* إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ»
این سوره در مکه نازل شده و خطاب به پیامبر مسلمانان است. مضمون آن تأکید بر عطای خیر فراوان به پیامبر، دعوت به عبادت و یادآوری عاقبت دشمنان اوست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیرالمیزان|نام خانوادگی=علامه طبابایی|جلد=20|صفحهها=395تا397}}</ref>
این سوره در مکه نازل شده و خطاب به پیامبر مسلمانان است. مضمون آن تأکید بر عطای خیر فراوان به پیامبر، دعوت به عبادت و یادآوری عاقبت دشمنان اوست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیرالمیزان|نام خانوادگی=علامه طبابایی|جلد=20|صفحهها=395تا397}}</ref>
* بررسی لغوی واژه کوثر : واژه کوثر از ریشه (ک ث ر) به <معنی فزونی و کثرت> است.
* بررسی لغوی واژۀ کوثر: واژۀ کوثر از ریشه (ک ث ر) به <معنی فزونی و کثرت> است.
در قالب (فو عل) دلالت بر کثرت و بسیار خیر فراوان دارد.
در قالب (فوعل) دلالت بر کثرت و بسیار خیر فراوان دارد.
راغب اصفهانی در مفردات الفاظ قرآن می نویسد:(( کوثر خیر بسیار است و گفته شده جویباری در بهشت است.))<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر مجمع البیان|نام خانوادگی=طبرسی|جلد=10|صفحه=524}}</ref>
راغب اصفهانی در مفردات الفاظ قرآن می نویسد: «کوثر خیر بسیار است و گفته شده جویباری در بهشت است.»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر مجمع البیان|نام خانوادگی=طبرسی|جلد=10|صفحه=524}}</ref>
== حوض کوثر در روایات سنی و شیعی ==
== حوض کوثر در روایات سنی و شیعی ==
در احادیث فراوانی از شیعه و اهلسنت، «حوض کوثر» بهعنوان جویبار یا نهری در بهشت معرفی شده که خداوند آن را به پیامبر اکرم (ص) عطا کرده است. این احادیث در منابع معتبر مانند صحیح بخاری، صحیح مسلم، الکافی و بحارالأنوار آمده است.
در احادیث فراوانی از شیعه و اهلسنت، «حوض کوثر» بهعنوان جویبار یا نهری در بهشت معرفی شده که خداوند آن را به پیامبر مسلمانان عطا کرده است. این احادیث در منابع معتبر مانند صحیح بخاری، صحیح مسلم، الکافی و بحارالأنوار آمده است.
'''ویژگی های حوض کوثر'''
'''ویژگیهای حوض کوثر'''
* اب زلال و نورانی: محمد بن عبدالله فرمود: ((آب آن از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر است.))<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=صحیح مسلم|جلد=4|صفحه=1800}}</ref>
* آب زلال و نورانی: محمد بن عبدالله فرمود: «آب آن از شیر سفیدتر و از عسل شیرینتر است.»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=صحیح مسلم|جلد=4|صفحه=1800}}</ref>
* ظروف و جام های بی شمارند: در روایت آمده است: ((به تعداد ستارگان آسمان جام در کنار آن است.))<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر طبری|جلد=30|صفحه=234}}</ref>
* ظروف و جامهای بیشمارند: در روایت آمده است: «به تعداد ستارگان آسمان جام در کنار آن است.»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر طبری|جلد=30|صفحه=234}}</ref>
* رایحه و روشنی خاص: نور آن در قیامت راهنمای مومنان است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|جلد=8|صفحه=21}}</ref>
* رایحه و روشنی خاص: نور آن در قیامت راهنمای مؤمنان است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|جلد=8|صفحه=21}}</ref>
'''صاحبان حوض'''
'''صاحبان حوض'''
خط ۳۱:
خط ۳۱:
پیامبر مسلمانان صاحب حوض کوثر و ساقی آن معرفی شده است. در برخی روایات شیعه،علی بن ابی طالب نیز ساقی حوض کوثر دانسته شده است.
پیامبر مسلمانان صاحب حوض کوثر و ساقی آن معرفی شده است. در برخی روایات شیعه،علی بن ابی طالب نیز ساقی حوض کوثر دانسته شده است.
جعفر بن محمد فرمود: ((رسول خدا صاحب کوثر است و علی ساقی آن است.))<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الکافی|جلد=8|صفحه=94}}</ref>
جعفر بن محمد فرمود: «رسول خدا صاحب کوثر است و علی ساقی آن است.»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الکافی|جلد=8|صفحه=94}}</ref>
== جمع بندی ==
== جمع بندی ==
مفهوم((کوثر)) که خداوند در سوره کوثر به محمد عطا کرد.نه تنها یک اعطای محدود، بلکه نمادی از کثرت خیرا بی انتهای الهی در ابعاد مخلف وجودی و ابدی است. این مفهوم با کیه بر منابع حدیثی، تفسیری و کلامی، ابعاد چندگانه ای از حکم الهی را آشکار می سازد.
مفهوم «کوثر» که خداوند در سوره کوثر به محمد عطا کرد، نه تنها یک اعطای محدود، بلکه نمادی از کثرت خیر بی انتهای الهی در ابعاد مختلف وجودی و ابدی است. این مفهوم با تکیه بر منابع حدیثی، تفسیری و کلامی، ابعاد چندگانهای از حکم الهی را آشکار میسازد.
در بهشت نهری جاری است که سرشار از خیر و برکت فراوان است. این نهر از حوضی سرچشمه میگیرد و پیرامون آن، به شمار ستارگان آسمان، ظرفهایی آراسته و منظم چیده شده است. پس از ورود به بهشت، امّت پیامبر مسلمانان بر کنار آن نهر وارد میشوند و از برکات آن بهرهمند خواهند شد.
کوثر در قرآن
سوره کوثر (سوره 108 قرآن) کوتاهترین سورۀ قرآن است و سه آیه دارد: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ. «إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ* فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ* إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ»
این سوره در مکه نازل شده و خطاب به پیامبر مسلمانان است. مضمون آن تأکید بر عطای خیر فراوان به پیامبر، دعوت به عبادت و یادآوری عاقبت دشمنان اوست.[۱]
بررسی لغوی واژۀ کوثر: واژۀ کوثر از ریشه (ک ث ر) به <معنی فزونی و کثرت> است.
در قالب (فوعل) دلالت بر کثرت و بسیار خیر فراوان دارد.
راغب اصفهانی در مفردات الفاظ قرآن می نویسد: «کوثر خیر بسیار است و گفته شده جویباری در بهشت است.»[۲]
حوض کوثر در روایات سنی و شیعی
در احادیث فراوانی از شیعه و اهلسنت، «حوض کوثر» بهعنوان جویبار یا نهری در بهشت معرفی شده که خداوند آن را به پیامبر مسلمانان عطا کرده است. این احادیث در منابع معتبر مانند صحیح بخاری، صحیح مسلم، الکافی و بحارالأنوار آمده است.
ویژگیهای حوض کوثر
آب زلال و نورانی: محمد بن عبدالله فرمود: «آب آن از شیر سفیدتر و از عسل شیرینتر است.»[۳]
ظروف و جامهای بیشمارند: در روایت آمده است: «به تعداد ستارگان آسمان جام در کنار آن است.»[۴]
رایحه و روشنی خاص: نور آن در قیامت راهنمای مؤمنان است.[۵]
صاحبان حوض
پیامبر مسلمانان صاحب حوض کوثر و ساقی آن معرفی شده است. در برخی روایات شیعه،علی بن ابی طالب نیز ساقی حوض کوثر دانسته شده است.
جعفر بن محمد فرمود: «رسول خدا صاحب کوثر است و علی ساقی آن است.»[۶]
جمع بندی
مفهوم «کوثر» که خداوند در سوره کوثر به محمد عطا کرد، نه تنها یک اعطای محدود، بلکه نمادی از کثرت خیر بی انتهای الهی در ابعاد مختلف وجودی و ابدی است. این مفهوم با تکیه بر منابع حدیثی، تفسیری و کلامی، ابعاد چندگانهای از حکم الهی را آشکار میسازد.
