جنابت: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
(+رده:آمیزش جنسی، +رده:اصطلاحات فقهی (هاتکت)، ابرابزار) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی}} | {{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی}} | ||
[[رده:آمیزش جنسی]] | |||
[[رده:اصطلاحات فقهی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۴۵
جَنابت حالتی است که پس از مجامعت یا خروج منی در مرد یا زن رخ میدهد و موجب میشود فرد جنب باشد. در فقه اسلامی، فرد جنب تا انجام غسل یا تیمم نمیتواند نماز بخواند، طواف انجام دهد یا وارد مسجد شود. حکم شرعی شامل تمام افراد بالغ و عاقل میشود و برخی محدودیتها برای لمس قرآن یا اقامه نماز در حالت جنابت وجود دارد.
معنای اصطلاحی
«جَنابت» به معنای جنب گردیدن یا نجس شدن است. در اصطلاح شرعی، این حالت پس از مجامعت مرد و زن یا خروج منی در مرد یا زن رخ میدهد. هر مرد یا زنی که با دیگری آمیزش کند، حتی اگر تنها گردی آلت مرد در یکی از دو منفذ زن قرار گیرد و منی از هیچیک خارج نشود یا تنها از یکی خارج شود، جنب محسوب میشود. همچنین در خواب یا بیداری، خروج منی موجب جنابت میشود.[۱]
در شریعت اسلام
فرد جنب تا زمانی که غسل یا در صورت عدم امکان تیمم نکرده باشد، نمیتواند نماز بخواند، طواف انجام دهد یا وارد مسجد شود. ورود به مسجدالحرام و مسجدالنبی برای جنب ممنوع است و در سایر مساجد نیز نمیتواند توقف کند مگر آنکه از در دیگری وارد و خارج شود. همچنین لمس قرآن در حالت جنابت جایز نیست، جز خواندن آن، و برخی سورهای سجدهدار محدودیت خاصی دارند.[۲]
غسل جنابت
در منابع حدیثی و فقهی آمده است که حکمت غسل جنابت این است که چون منی از بدن خارج میشود، لازم است تمامی بدن شستشو داده شود تا پاک گردد.[۳]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «جَنابت». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.