تربیت کودک: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ایجاد) |
(ایجاد) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== '''روش های تربیتی اهل بیت ( علیهم السلام)''' == | == '''روش های تربیتی اهل بیت ( علیهم السلام)''' == | ||
برخی محققان، روش های تربیتی اهل بیت (ع) را به سه دسته تقسیم نموده اند | |||
* روش های قطعی: مواردی چون مهرورزی، نصیحت، تکریم شخصیت، عدم تبعیض؛ | |||
* روش های اصلاحی: مواردی چون بخشش، تغافل، تشویق، تنبیه متناسب، بازی، شرکتدادن در مراسم مذهبی؛ | |||
* روش های کنایی: مواردی چون نصیحت پنهانی، برگزاری مسابقات و واگذاری برخی مسئولیتها به فرزندان.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=روش های تربیتی اهل البیت(ع) در تربیت فرزند|سال=۱۳۹۶|نام=نور بخش|نام خانوادگی=حبیب آبادی|صفحهها=۲۲-۱۰۳}}</ref> | |||
== '''دوران های سه''' == | |||
== '''پانویس''' == | |||
== ''' | |||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:تربیت]] | [[رده:تربیت]] | ||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۰۴
تربیت کودک در اسلام
در منابع اسلامی رهنمودهای گستردهای در باب اصول و مبانی تربیت کودک در ابعاد مختلف جسمانی و روحانی بیان شدهاست. در خصوص اصول تربیت ، مراحل تربیت و ویژگیهای هر یک، از ازدواج و آداب آن و توصیههای دوران بارداری و شیرخوارگی گرفته تا محبت و عدالتورزی نسبت به کودکان و رعایت موازین دیگر پرورشی که هر کدام یک باب از تربیت اسلامی را تشکیل میدهند.
مفهوم شناسی واژه تربیت
تربیت، مصدر باب تفعیل از ماده «ربی یربو» به معنای رشد بوده و در کتب لغت به معنای رشد دادن استعمال شده است[۱] و در اصطلاح فراهم آوردن زمینه برای پرورش استعدادهای درونی هر موجود و به ظهور و فعلیت رسانیدن امکانات بالقوه موجود در درون او را تربیت تعبیر کرده اند.[۲]
روش های تربیتی اهل بیت ( علیهم السلام)
برخی محققان، روش های تربیتی اهل بیت (ع) را به سه دسته تقسیم نموده اند
- روش های قطعی: مواردی چون مهرورزی، نصیحت، تکریم شخصیت، عدم تبعیض؛
- روش های اصلاحی: مواردی چون بخشش، تغافل، تشویق، تنبیه متناسب، بازی، شرکتدادن در مراسم مذهبی؛
- روش های کنایی: مواردی چون نصیحت پنهانی، برگزاری مسابقات و واگذاری برخی مسئولیتها به فرزندان.[۳]