زیارت امینالله: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
(←منابع) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:زیارتنامهها]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۱۷
زیارت امینالله یکی از زیاراتنامههای مشهور در نزد شیعیان امامیه است که برای زیارت امامان خود استفاده میکنند. این زیارت توسط محمد باقر از زیارت پدرش، سجاد در نجف، نقل شده و به دلیل آغاز با عبارت «السلام علیک یا امینالله فی أرضه» به این نام شناخته میشود.
معرفی کلی
زیارت «امینالله» یکی از زیاراتنامههای مشهور و از زیارات جامعه محسوب میشود که برای زیارت امامان شیعه استفاده میشود. این زیارت در منابع روایی شیعی با سندی از جابر جعفی نقل شده است. بر اساس روایت، محمدباقر از پدرش، علی بن الحسین، نقل میکند که وی پس از قتل پدرش، مدتی در خیمهای دور از شهر مدینه سکونت گزید تا از تماس با مردم در دوران حکومت بنیامیه دور باشد. گاه از همان محل برای زیارت پدر و جد خود به عراق میرفت. در یکی از این سفرها، محمد باقر همراه پدرش به زیارت علی بن ابیطالب در نجف رفت. در آنجا، سجاد با گریه فراوان و حالتی اندوهگین زیارت «امینالله» را قرائت کرد. متن زیارت با عبارت «السلام علیک یا امیرالمؤمنین و رحمةالله و برکاته، السلام علیک یا امینالله فی أرضه…» آغاز میشود و به همین نام معروف شده است.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «امینالله». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.