دعای اول صحیفه سجادیه
- در دعای اول صحیفه سجادیه، علی بن حسین علیه السلام آغاز کلام را با ستایش و حمد خداوند و بیان برخی از صفات الهی مزین می کند. در ادامه، به خلقت انسان و دیگر موجودات پرداخته و نعمت های گوناگون الهی را یکی پس از دیگری بر می شمارد؛ نعمت هایی که هر کدام با ذکر حمد الهی و اشاره به جلوه های صنع پر.ردگار همراه شده اند.این دعا به نحوی تنظیم شده که حدود بیست مرتبه خداوند را برای این عطایای مختلف مورد حمد و سپاس قرار می دهد و به زیبایی انسان را با نعمت های پروردگار، از جمله توفیق شکرگزاری نسبت به آنها، آشنا می سازد.[۱]
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر. دعای اول صحیفه سجادیه. ج. ۲. ص. ۵. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۵۳۳-۲۶۲-۲.
منابع
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۹۶). دعای اول صحیفه سجادیه. ج. ۲. قم ابتدای خیابان شهدا - کوی آمار(22) پلاک(15): انتشارات امام علی بن ابی طالب علیه السلام. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۵۳۳-۲۶۲-۲.
رده