کاربر:M.R.N/صفحه تمرین

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۴۳ توسط M.R.N (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

[۱]*آیه حفظ**

خداوند در طول تاریخ مسئولیت حفظ قرآن کریم را بر عهده گرفته است. این موضوع در آیه ۹ سوره حجر مورد تأکید قرار گرفته و به همین دلیل به «آیه حفظ» معرو[۲]ف است:

> **«إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ»** > (ترجمه: «بی‌گمان ما این قرآن را نازل کرده‌ایم، و قطعاً ما خود نگهبان آن [در برابر تحریف و نابودی] هستیم.»)

بر اساس این آیه و دیگر آیات قرآن (مانند آیه ۴۲ سوره فصلت: **«لَا یَأْتِیهِ الْبَاطِلُ مِن بَیْنِ یَدَیْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ»**)، قرآن از هرگونه تحریف و تغییر مصون مانده است. اگر در برخی روایات اشاره‌ای به تحریف شده، یا سند آنها ضعیف است یا مقصود تحریف در تفسیر و عمل به قرآن است، نه تغییر در متن آن.

مسلمانان از همان ابتدا به حفظ و کتابت قرآن اهتمام داشتند. آموزش قرآن رواج داشت، حتی در برخی موارد بخشی از مهریه زنان قرار می‌گرفت، و در نمازها تلاوت می‌شد. کاتبان متعددی برای نوشتن وحی وجود داشتند، از جمله علی بن ابی‌طالب. همچنین، حدیث ثقلین (که در آن پیامبر اسلام قرآن و اهل‌بیت را دو یادگار مهم برای مسلمانان معرفی می‌کند) گواهی بر سلامت و حفظ قرآن است. منابع دایره‌المعارف قران کریم،جلد۱،ص۳۸۱ تفسیرنور،محسن قرایتی،جلد۴،ص۴۴۴

  1. قرائتی. ایه حفظ. صص. جلد ۴ صفحه ۴۴۴.
  2. ناصر مکارم شیرازی،ابوالقاسم خویی،منصور عبدالحمید. ایه حفظ. فرهنگ نامه علوم قرآنی برگرفته از مقاله حفظ. صص. تفسیر نمونه جلد ۱۱ ص۱۷،البیان فی تفسیر القرآن ص۳۰۷،نیل الخیرات فی القرآن العشره ،جلد۱۹،ص۱۰۱.