طلاق عاطفی

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

طلاق عاطفی

طلاق عاطفی یکی از بحران های در روابط زناشویی است.

تعریف

در ادبیات نظری، طلاق عاطفی اغلب به‌عنوان مرحله نخست در فرآیند طلاق قانونی مطرح می‌شود؛ یعنی پیش از جدایی رسمی، دوره‌ای از سردی و بیگانگی عاطفی شکل می‌گیرد که به‌تدریج علاقه، کشش و محبت میان زوجین را از بین می‌برد.[۱]

برخی نظریه‌پردازان، طلاق عاطفی را به‌معنای ترک رابطه عاطفی، قطع گفت‌وگوی مؤثر و از دست دادن محبت، در حالی که سایر حقوق زناشویی مانند مسکن و بیمه حفظ می‌شود، تعریف کرده‌اند.[۲]

پیامدها

در این وضعیت، زوجین اگرچه از نظر حقوقی در کنار یکدیگر قرار دارند، اما به‌دلیل وجود نفرت، کراهت و شقاق، عملاً پیوند عاطفی و معنوی بین آن‌ها از بین رفته است. این پدیده می‌تواند زمینه‌ساز مشکلات متعددی از جمله تنش‌های خانوادگی، فشارهای روانی، تعارضات زناشویی و در نهایت طلاق رسمی شود.[۳]

طلاق عاطفی، پیامدهای گسترده‌ای در سه سطح فردی، خانوادگی و اجتماعی به‌دنبال دارد. در سطح فردی، زوجین با چالش‌هایی نظیر مشکلات اقتصادی، انزوای عاطفی، کاهش عزت‌نفس و افت کیفیت زندگی مواجه می‌شوند. در سطح خانوادگی، این پدیده به اختلال در کارکردهای تربیتی، کاهش سرمایه اجتماعی خانواده و ایجاد ناامنی روانی برای فرزندان منجر می‌شود. در سطح کلان نیز شاهد تضعیف انسجام اجتماعی، افزایش ناهنجاری‌های رفتاری و کاهش بهره‌وری نیروی انسانی خواهیم بود (دهقانی تفتی و همکاران، ۱۳۹۸: ۹۹)



  1. عباسی، خیام؛ قلی پور، میترا (۱۳۹۸). «بررسی جامعه‌شناختی عوامل اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر بروز طلاق عاطفی (جامعه‌ مورد مطالعه: شهرستان مسجدسلیمان در سال 1396)» (۴۳): ۳۷_۵۸.
  2. Al-Moselhy، .M. M.N؛ Abu Zeid؛ Mokhaimer؛ Adel (۲۰۲۳). «Emotional Divorce and Its Relation to Demographic Variables» (۲): ۴۲_۲۵.
  3. مجیدی نظام، سید مهدی (۱۴۰۰). «واژگان مرتبط با طلاق عاطفی در فقه اسلامی» (۲): ۳۰.