دین
دین واژه ای است عربی که در لغت به معنای اطاعت جزا و… آمده و اصطلاحاً به معنای اعتقاد به آفریننده ای برای جهان و انسان و دستورات علمی متناسب با این عقاید است[۱]
اصول مشترک ادیان الهی
ادیان توحیدی دارای سه اصل کلی مشترک میباشند
- اعتقاد به خدای یگانه
- اعتقاد به زندگی ابدی برای هر فردی در عالم آخرت ودریافت پاداش و کیفر اعمالی که در این جهان انجام داده است
- اعتقاد به بعثت پیامبران از طرف خدای متعال برای هدایت بشر به سوی کمال نهایی و سعادت دنیا و آخرت.
اصول و فروع دین
هر دینی حداقل از دو بخش تشکیل میشود، عقیده یا عقایدی که حکم پایه و اساس و ریشه آن را دارد. همچنین دستورات عملی که متناسب با آن پایه یا پایههای عقیدتی و برخاسته از آنها باشد. بنابراین کاملاً بجاست که بخش عقاید در هر دینی اصول و بخش احکام عملی فروع آن دین نامیده شود چنانکه دانشمندان اسلامی این دو اصطلاح را در مورد عقاید و احکام اسلامی به کار بردهاند.[۲]
واژه اصول دین را میتوان به دو معنای عام و خاص به کار برد اصطلاح عام آن در برابر فروع دین و بخش احکام به کار میرود و شامل همه عقاید معتبر میشود و اصطلاح خاص آن به اساسیترین عقاید اختصاص مییابد.[۳]