دعا

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۳۶ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

دعا، درخواست از دیگری است که در فرهنگ اسلامی، به درخواست از خدا تعبیر می‌شود.

تحريص بر دعا

بر اساس دیدگاه عقلانی، هر انسانی موظف است در صورت توانایی، زیان و آسیب را از خود دور سازد. از سوی دیگر، زندگی در جهان مادی خالی از رنج و دشواری نیست. این دشواری‌ها می‌تواند در قالب بیماری‌های جسمی، آزار و فشار دیگران، مشکلات شغلی یا مزاحمت‌های محیطی و اجتماعی بروز یابد. حتی در صورتی که فرد در مقطعی با چنین مشکلاتی روبه‌رو نباشد، امکان بروز آن‌ها در آینده منتفی نیست، زیرا جهان همواره دستخوش تغییر و حوادث گوناگون است و هیچ‌کس از سختی‌ها و مصائب آن در امان نخواهد بود. عقل، هم در برابر مصائب موجود و هم در برابر دشواری‌هایی که احتمال بروز آن‌ها در آینده وجود دارد، بر ضرورت تلاش برای رفع و کاهش آسیب‌ها تأکید می‌کند. در این چارچوب، دعا به‌عنوان وسیله‌ای برای رویارویی با مشکلات و کسب آرامش معرفی شده و از این رو توصیه می‌شود انسان برای رفع گرفتاری‌ها به آن روی آورد.[۱]

پانویس

  1. ابن فهد حلی، احمد بن محمد (۱۳۷۵). آیین بندگی و نیایش. ایران.قم.

منابع

  • ابن فهد حلى، احمد بن محمد، آيين بندگى و نيايش (ترجمه عدة الداعي) - ايران ؛ قم، چاپ: اول، 1375ش.