استجابت دعا
استجابت دعا
در لغت، «دعا» به معنای خواندن خدا و درخواست حاجت از او برای خود یا دیگران آمده است. برخی آن را گفتاری انشایی همراه با اظهار نیاز و خضوع دانستهاند. در متون دینی نیز، دعا بهعنوان درخواست تحقق اموری معرفی میشود که از توان انسان خارج است و تنها از سوی خداوند قادر متعال امکانپذیر است.[۱]
عوامل عدم استجابت
گرچه دعا از دیدگاه اسلام، خود توفیقی الهی و فرصتی ارزشمند برای ارتباط با خداوند است، اما در روایات به عواملی اشاره شده که مانع اجابت آن میشود. مهمترین این عوامل عبارتند از:
1. ترک تلاش و اکتفا به دعا: دعا جایگزین کوشش و تلاش انسان نیست. امام صادق(ع) فرمود: کسی که در خانه بنشیند و تنها بگوید «خدایا، روزیام ده» به او گفته میشود: آیا راه کسب روزی را برایت قرار ندادم؟
2. گناه و آلودگیهای اخلاقی: گناهان موجب بسته شدن راه دعا میشوند. امام علی(ع) فرموده است: «چگونه دعای شما مستجاب شود، در حالی که راههای آن را بستهاید! اعمالتان را اصلاح کنید تا دعایتان به اجابت برسد». در برخی روایات، عقوق والدین، نفاق، تأخیر نماز از وقت، ترک صدقه و بدزبانی نیز در شمار این موانع ذکر شده است.
3. دعا بر ضد مؤمنان: نفرین بیدلیل و ظالمانه بر ضد مؤمن یا دوست، مانع استجابت دعا است.
4. محدود کردن دعا به زمان سختیها: اگر انسان فقط در گرفتاریها دعا کند و در آسایش خدا را فراموش نماید، ممکن است دعایش مستجاب نشود. روایات توصیه کردهاند در زمان آرامش نیز دعا و یاد خدا فراموش نشود.
5. غذای حرام و ناپاک: استفاده از مال یا غذای حرام مانع استجابت دعا است. پیامبر(ص) فرمود: «بدنت را از لقمه حرام پاک گردان تا دعایت مستجاب شود.[۲]
منابع
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم جلد : 49 صفحه : 9، نشریه حوزه، ۴۹: ۹.
- ↑ مكارم شيرازى، كليات مفاتيح نوين، ۱: ۲۴.
منابع
- حوزه علمیه قم، دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۷۱). نشریه حوزه. قم.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۹۰). كليات مفاتيح نوين. مدرسه الامام على بن ابى طالب( ع).