شیخیه
فرقه شیخیه، براساس تعالیم عالم شیعی، شیخ احمد احسائی، در نیمه نخست قرن سیزدهم هجری به وجود آمد. اساس این مذهب مبتنی بر ترکیب "تعبیرات فلسفه قدیم " متأثر از آثار سهروردی با اخبار آل محمد میباشد. تعالیم خاص مؤسس این فرقه، علاوه بر این که باعث انشعاب داخلی فرقه شد، همچنین مسبب پیدایش دو فرقه منحرف"بابیت" و "بهائیت"شد. نام دیگر این فرقه "کشفیه" است. کشفیه، کنایه از الهام و کشف رهبران این فرقه، که برای خود قائل بودند میباشد.[۱]
پانویس
منابع
رضانژاد، عزالدین (۱۳۸۱). شیخیه. ج. ۱. انتظار. ص. ۱.