کاربر:Hefz sadat/صفحه تمرین

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۵۶ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مبارزه با ظلم و نفی استکبار از اصول بنیادی اندیشه مبارزاتی حضرت امام خمینی (ره) بوده است. این مبارزه به عنوان یک مسئولیت دینی و سیاسی، آثار عمیقی در قیام ملل مستضعف علیه نظام‌های ظالمانه جهانی برجای گذاشته است. اندیشه ظلم‌ستیزی امام خمینی که برخاسته از تفکر دینی و باور ناب مذهبی ایشان بود، باعث گره خوردن این عقیده با غیرت دینی امت اسلام شده و آن را به یکی از تکالیف دائمی دینی تبدیل کرد. این رویکرد، روحیه مبارزه با ظلم و قدرت‌های استکباری را در دل توده‌های تحت ستم زنده کرده و زمینه خیزش جنبش‌های رهایی‌بخش و ضد استعماری را فراهم آورده است. امام خمینی در برابر استکبار به ویژه ابرقدرت آمریکا، موضعی جدی و همه‌جانبه داشت که تأثیرات عمیقی در جهان و جنبش‌های اسلامی به جا گذاشت. پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، مقابله با قدرت‌های استکباری تنها آرمانی دور از دسترس به شمار می‌رفت، اما با انقلاب اسلامی، امید مبارزه در دل مستضعفان جهان زنده شد و جنبش‌های اسلامی جان تازه‌ای گرفتند. موجی از خیزش‌های اجتماعی و سیاسی پس از انقلاب در کشورهای مختلف اسلامی به راه افتاد و به رشد جنبش‌های اسلامی و آگاهی سیاسی انجامید. سال‌ها مبارزه ناموفق ضد استبدادی و استعمار باعث یأس و فاصله‌افتادن میان آرمان‌های سیاسی اسلام و شعائر دینی شده بود، اما ظهور حضرت امام و رهبری ایشان تحرکی نوین و پویایی به نهضت‌های اسلامی بخشید. امام خمینی تأکید داشت که «برای من مکان مطرح نیست؛ آنچه مهم است مبارزه بر ضد ظلم است و هر کجا مبارزه بهتر انجام شود، آنجا حضور خواهم داشت»[۱]

منابع

  1. مریجی، دکتر شمس الله. «امام خمینی و جنبش های اسلامی معاصر». ۵ جلد (۱۶).