نگاه حرام
نگاه حرام:
نگاه حرام در شرع مقدس عبارت است از نگاه مرد به بدن زن نامحرم( به جز دست ها تا مچ) خواه با قصد لذت و شهوت باشد یا بدون آن و نیز نگاه به صورت و دست ها اگر با قصد شهوت یا ترس افتادن به حرام باشد، همچنین نگاه زن به مرد نامحرم (به جز صورت گردن و دست ها و مقداری از پا) خواه با قصد باشد یا بدون آن و نیز به مواضع یاد شده اگر با قصد شهوت یا ترس افتادن به حرام باشد.[۱]
پس به طور کلی نگاه حرام به نگاهی گفته می شود که خارج از اصول و قواعد شرع باشد.[۲]