آلیاسین
آلیاسین در قرآن به دو گونه قرائت شده است: اِلیاسین که به الیاس پیامبر و پیروانش اشاره دارد، و آلِیاسین که به آلمحمد تعبیر میشود.
در قرآن
عبارت «سلامٌ علی آلِیاسین» در آیه ۱۳۰ سوره صافات آمده است. دربارهٔ این آیه و عبارت مذکور، اختلاف در قرائت وجود دارد.[۱]
اختلاف در قرائت:
ابنعامر، نافع و رویس از یعقوب این عبارت را «آلِیاسین» قرائت کردهاند. سایر قرّاء آن را «اِلیاسین» خواندهاند. به روایت طبرسی، کسانی که «اِلیاسین» خواندهاند، آن را به الیاس پیامبر و پیروانش مرتبط دانستهاند. برخی نیز معتقدند «اِلیاسین» همان «الیاس» است، مشابه تغییرات لفظی مانند «جبریل» و «جبرئیل».[۲]
و اما قرائت «آلِ یاسین»: اگر عبارت «آلِ یاسین» خوانده شود، مراد از آن، آلمحمد است. ابوالحسن شعرانی در پاورقی «مجمعالبیان» اشاره کرده که در تمام قرآنها، «آل» از «یاسین» جدا نوشته شده است.[۳]
معنای اصطلاحی
آلیس، به خاندان پیامبر اسلام اطلاق میشود. در قرآن در آیهای آمده است: «سلام علی آل یس». این عبارت بهطور خاص به پیروان پیامبر اسلام نسبت داده شده است و در تفسیرهای مختلفی، از جمله تفسیر طبری، آمده است که برخی از قرّاء قرآن در مکه و بصره از واژه «آل یاسین» استفاده میکنند، در حالی که قرّاء کوفه آن را «إل یاسین» تلفظ میکنند و در مدینه، «آل یاسین» قرائت میشود.[۴]
ابنعباس، صحابی مشهور پیامبر، بیان کرده است که: «ما آل محمد، آل یاسینیم.» همچنین از علی بن ابیطالب روایت شده است که در تفسیر این آیه گفته است: «در خاندان من است.»[۵]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «آلیاسین». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «آل یس». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.