مستحب

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مستحب‌‌‌‌‌ به‌ عملی‌ اطلاق‌ می‌شود که‌ انجام‌ آن‌ نسبت‌ به‌ ترک‌ آن‌ بهتر‌ است، هر چند واجب‌ نیست. از جمله‌ این‌ اعمال‌ می‌توان‌ به‌ نماز شب، نمازهای‌ نافله، روزه‌های‌ مستحبی‌ و دعاهای‌ ماثور‌ اشاره‌کرد.[۱] این‌ نوع‌ اعمال‌ به‌ انسان‌کمک‌ می‌کنند‌ تا ارتباط‌عمیق‌تری‌باخداوندبرقرارکرده‌وازپاداش‌های‌معنوی‌بیشتری‌‌ بهره‌مند شوند.[۲][۳]

مفهوم‌شناسی

مستحب‌ در فقه‌اسلامی‌ به‌عملی‌اطلاق‌می‌شودکه‌حکم‌شرعی‌آن‌استحباب‌است.به‌بیان‌دیگر،انجام‌این‌عمل‌بهتر‌از‌ترک‌آن‌است‌ودرعین‌حال،ترک‌ آن‌بلا‌اشکال‌است.[۱]،[۲]

درقرآن‌واحادیث،این‌واژه‌‌به‌معنای‌دوست‌داشتنی‌‌ومحبوب‌ نیز‌دیده‌می‌شود.[۳]

عناوینی‌چون‌ندب،نفل،سنت‌وتطوع نیز‌مفهوم‌استحباب‌رابیان‌می‌کنند.[۴]

منابع

  1. خویی، سیدابوالقاسم (۱۳۵۲). اجودالتقریرات. قم: مطبعه العرفان.
  2. حکیم، محمدتقی (۱۹۷۹). اصول العامه للفقه مقارن. بیروت: مؤسسه آل البیت.
  3. هاشمی شاهرودی، سیدمحمود (۱۴۲۶). فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت. قم: مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی.