دعای غریق
بسم الله الرحمن الرحیم
دعای غریق دعایی است که از محمد بن جعفر برای حفظ ایمان در زمان غیبت کبری به یکی از یارانشان (عبدالله بن سنان)یاد دادند که مضمون اصلی آن درخواست ثبات قلب وپایداری در دین است.
این دعا کوتاه وجامع است.
«يا اللَّه يا رحمان يا رحيم يا مقلّب القلوب ثبّت قلبي على دينك»؛[۱]
نتیجه ای که میتوان از دعای غریق گرفت:
از دعای غریق میتوان نتیجه های فراوانی گرفت که به برخی از آن ها در زیر اشاره می کنیم:
۱. غریق یعنی غرق شده و منظور کسی است که به امواج بلا و فتنه های زمان غیبت گرفتار شده و نمی تواند خود را از آن ها نجات بدهد.
۲. در این زمان، خطر غرق شدن در دریای فساد و تباهی هست.
۳. برخی با خیال راحت در این کشتی نشسته اند و نمی دانند از هر سو موجی خطرناک آن ها را احاطه کرده است. از این رو، باید به فکر بود.
۴. نیایش، رمز رهایی است. هم کار کنید و هم از خدا کمک بخواهید[۲].
شيخ نعماني در کتاب الغيبة به سند خود، از حمّاد بن عيسي، از عبد اللَّه بن سنان روايت آورده که گفت: من با پدرم به محضر امام ابوعبد اللَّه صادق عليه السلام شرفياب شديم، پس آن حضرت فرمود: چگونه خواهيد بود اگر در حالي واقع شديد که امام هدايتگر و نشانه آشکاري نباشد (ديده نشود)؟ که از آن حيرت و سرگرداني نجات نيابد، مگر کسي که به دعاي غريق (يا حريق) دعا کند. پدرم گفت: به خدا سوگند! اين بلا است. پس فدايت شوم! در آن هنگام چگونه رفتار کنيم؟ فرمود: هرگاه چنان شد - و تو آن زمان را درک خواهي کرد - به آنچه در دست داريد [از عقيده راستين] متمسّک شويد، تا آنکه امر برايتان به خوبي روشن شود.
2. مکیال المکارم، سید محمد تقی موسوی اصفهانی,مترجم:سید مهدی حائری قزوینی، انتشارات بدر، ج2، ص260
https://emamsadegh-shahrood.kowsarblog.ir/