تجملگرایی
تجمل گرایی و علل آن در قرآن و حدیث
یکی از مهمترین معضلات عصر حاضر در اغلب جوامع بشری، رواج فرهنگ مصرف زدگی و تجمل گرایی است. از دیدگاه اسلام یکی از راههای دستیابی به سطح مطلوبی از زندگی متعادل، پرهیز از تجمل گرایی و اسراف و روی آوردن به اعتدال و میانهروی است.
به واقع با ارزش شدن ثروت و در پی آن گسترش تجمل گرایی و دنیا پرستی در زندگی بشر خطرات و آسیبهای اساسی بر انسانها و اجتماع آنان وارد خواهد ساخت.
مقدمه
امروزه با توجّه به ترقی علم و تکنولوژی و تولید انبوه ابزار و لوازم رفاهی و غیر ضروری توسط سرمایه داران و تبلیغات فراوان برای فروش اجناس تولید شده و کسب منفعت بیش تر، انسانها را به سوی مصرف گرایی و مادّی گرایی سوق دادهاند که این امر باعث رواج فرهنگ مصرف گرایی، اسراف و تجمّل گرایی در جوامع شده است.
در آموزهها و احکام دین اسلام پیآمدهای گرایش به دنیا و تجمّل گرایی به وفور دیده میشود و مدام انسانها را تذکّر داده و راه برخورد با متاع زودگذر دنیا را آشکارا بیان کرده است: ﴿وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلاَّ لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَلَلدَّارُ الآخِرَةُ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ یَتَّقُونَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ﴾.[۱] علی ابن ابیطالب ظاهر فریبندهٔ دنیا را به مار خوش خط و خال تشبیه کرده که دارای زهری کشنده است: «مَثَلُ الدُّنیا کَمَثلِ الحَیّةِ لَیّنٌ مَسُّها و السُّمُّ النّاقِعُ فی جَوفِها، یَهوی اِلیها الغِرُّ الجاهِلُ وَ یَحذَرُوها ذوالُّبِّ العاقلُ»[۲]
تجمّل در لغت
تجمّل از مادهٔ «جَمُلَ» و به معنی حُسن و زیبایی و از باب «تَفَعُّل» میباشد.[۳]
تجمّل در فرهنگ فارسی به معنی آراسته شدن، زینت یافتن و خودآرایی آمده است.[۴]
برخی معنی گستردهتری از آن ارائه دادهاند و به معنای زیور بستن، آذین کردن، خود آراستن، مال و وسایل گرانبها داشتن، خودآرایی، جاه و جلال، خدم و حشم، سامان و بزرگی گرفتهاند.[۵]
واژهٔ «گرایی» که اغلب پس از تجمّل و به صورت پسوند همراه آن میآید، به معنی آهنگ کردن، میل و رغبت کردن میباشد.[۵] بنابراین ترکیب تجمّل گرایی به معنای میل و رغبت به تجمّل است؛ به عبارت دیگر، آهنگ و قصد، گرایش و تمایل به زیور و زینت آلات و ظواهر دنیوی است.
تجمّل در اصطلاح
تجمّل در اصطلاح مصرف بیش از حدّ نیاز و تجاوز از حدّ اعتدال و عرف مال و سرمایه در اموری مانند پوشاک، مسکن، لوازم زندگی، طعام، مرکب، جواهر و زیور آلات، ساختمان و ادوات دفتر کار، لذّات، تفریح و سرگرمی، جلسات و جشنها و مراسمات رسمی و غیررسمی است که فرد دچار آن شده است.[۶]
مفاهیم مرتبط با «تجمّل»
جمال
پانویس
منبع
- ↑ سوره انعام، آیه 32 [ابوالفضل بهرام پور].
- ↑ نهج البلاغه حکمت 119. نسیم حیات. ص. ۶۵۲.
- ↑ محمدی، حمید. صرف متوسطه. دارالعلم. ص. ۱۱۰.
- ↑ عمید، حسن. فرهنگ فارسی. امیرکبیر. ص. ۴۱۵.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ معین، محمد. فرهنگ فارسی. ج. ۱. تهران: امیرکبیر. ص. ۸۶۲.
- ↑ رستگاران، علیرضا. تجمل گرایی از دیدگاه اسلام. قم: مرکز پزوهشهای اسلامی صدا و سیما. صص. ۱۸.