سید حسین بروجردی

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۵۳ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

بروجردی، سید حسین، از مراجع بزرگ شیعه بود که دوران مرجعیت خود را در قم گذراند و تألیفات متعددی در علوم اسلامی دارد.

زندگی بروجردی، سید حسین، فرزند آقا علی، از نوادگان سید محمد طباطبائی، از زواره به بروجرد رفته، و از خاندان مشهور بحرالعلوم و طباطبائی است. وی در بروجرد متولد شد و مدتی در اصفهان و سپس از سال ۱۳۲۰ هجری شمسی در نجف تحصیل نمود.[۱]

در سال ۱۳۲۸ به بروجرد بازگشت و پس از درگذشت حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی در ۱۳۶۴ هجری شمسی، به قم آمد و مرجعیت عامه شیعه را یافت و تا پایان عمر در این مقام باقی ماند.[۲]

از جمله تألیفات او می‌توان به رساله‌ای در اصول، مستدرک رجال شیخ طوسی، بیوت الشیعه، حاشیه بر فهرست شیخ منتجب الدین، حاشیه بر مبسوط و سند صحیفه سجادیه اشاره کرد. وی در سال ۱۳۸۱ هجری قمری درگذشت.[۳]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «بروجردی». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.