غیبت

در اصطلاح علم اخلاق ،غیبت آن است که در غیاب برادر دینی ،به بیان آنچه نقلش مایه ناخشنودی او می شود بپردازند. خواه آن نقص د بدن اوباشد یا در نسب یا در صفات وافعال واقوال اویا در چیزی که متعلق به اوباشد مثل خانه ولباس.گفته شده است که غیبت فقط بدگویی به زبان نیست بلکه بدگویی با کنایه واشاره ونوشتن ومانند آنها را نیز در بر می گیرد.