مولفة قلوبهم

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۰۴ توسط کوثرالنبی (بحث | مشارکت‌ها) (مقاله با عنوان تالیف قلوب را ذخیره نمودم.)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مفهوم شناسی

مفهوم لغوى واژه «المؤلّفة قلوبهم»

واژه «مؤلّفة» از ریشه لغوى «ألِفَ» گرفته شده و به معناى «آنَسَ به و أحبَّه، فهو آلِفٌ و الجمعُ اُلّاف» است. [۱]در روایت هم آمده است: «خیرُ المؤمنین من کان مألفة للمؤمنین»؛[۲] بهترین مؤمنان کسى است که محل انس و الفت مؤمنان باشد. در لسان‌العرب نیز آمده است: «ألِفْتُ الشَّىءَ و ألِفْتُ فُلاناً إذا اَنسِتَ بِهِ و ألَّفْتُ بینهم تألیفاً إذا جمعتُ بینهم بعد تفرّق و ألَّفْتُ الشىءَ تألیفاً إذا وصلت بعضه ببعض و منه تألیفُ الکتاب.» [۳]پس «تألیف» در لغت به دو معنا آمده است: یکى ایجاد محبت و انس و دیگرى جمع کردن، که هر دو معنا بسیار به هم نزدیک است. در کتاب مجمع‌البحرین نیز «المؤلّفة قلوبهم» به کسانى اطلاق شده است که دل‌هایشان با محبت و احسان جذب مى‌شود.[۴]

تألیف قلوب از منظر قرآن

در قرآن کریم نیز به «تالیف قلوب»اشاره گردیده است ،آیه ای که به این موضوع پرداخته ، آیه «اصناف صدقات» است:

(إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاء وَالْمَسَاکِینِ وَالْعَامِلِینَ عَلَیْهَا وَ الْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَ فِی‌الرِّقَابِ وَالْغَارِمِینَ وَ فِی سَبِیلِ‌اللّهِ وَ ابْنِ‌السَّبِیلِ فَرِیضَةً مِنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ.)(توبه: 60)

علّامه طباطبائى در تفسیر این آیه آورده‌اند: «المؤلّفة قلوبهم فهم الذین یؤلّف قلوبهم بإعطاء سهم من الزکاة لیسلموا او یدفع بهم العدو او یستعان بهم على حوائج الدین.»[۵]از نظر آقای طباطبایی سهم تألیف قلوب براى جذب کفّار به اسلام، دفع دشمنان، یا کمک گرفتن در سایر نیازهاى دینى از آنان است. این سهم مخصوص زمان پیامبر و یا حضور امامان نیست، بلکه در هر زمان، باید سهمى از زکات را به این امر اختصاص داد.




منابع:

انیس، ابراهیم. المعجم (به عربی). ج. ۱. دیگران. قاهره. ص. ۲۳.

محمدی ری شهری، محمد (۱۳۷۵). میزان الحکمه. ج. ۱. قم: دارالحدیث. ص. ۹۴.

  1. انیس، ابراهیم. المعجم (به عربی). ج. ۱. دیگران. قاهره. ص. ۲۳.
  2. محمدی ری شهری، محمد (۱۳۷۵). میزان الحکمه. ج. ۱. قم: دارالحدیث. ص. ۹۴.
  3. ابن مکرم، محمد (۱۴۱۶). تالیف قلوب. ج. ۱. بیروت: دار الاحیاء التراث العربی. ص. ۱۸۰.
  4. طریحی، فخرالدین (۱۳۶۲). تالیف قلوب. ج. ۵. تهران: مرتضوی. ص. ۲۶.
  5. طباطبایی، محمدحسین (۱۴۱۷). تالیف قلوب. ج. ۹. بیروت: موسسه الاعلمی للمطبوعات. صص. ۳۲۱.