رزق
رزق
معنای رزق
درکتاب قرآن و علوم انسانی گفته شده که :رزق گاهی به معنای عطای جاری می باشد خواه آن عطا دنیوی باشد یااخروی گواهی به معنای نصیب می باشد و گاهی به آنچه که به شکم می رسد و باآن تغزیه می کنند رزق می گویند.
رزق به معنای نوعی بخشش و عطا گفته می شود مثلاً پادشاه به لشکریان رزق می دهد .که این جمله تنها شامل مواد غذایی لشکر می باشد... این معنای اصلی و لغوی رزق بود ولی بعد ها در معنای آن توسعه دادنند و هر غذایی راکه به آدمی می رسد چه دهنده اش معلوم باشد چه نباشد رزق خواندند .گویا رزق بخششی است که به اندازه تلاش و کوشش انسان به اومی رسد.[۱]
رزاق بودن خداوند
مختار نیک فر بیان داشته: رزق در قرآن شامل روزی مادی و معنوی است.بسیاری از آیات قرآن بیانگر تقسیم شدگی و مقدّرشدن روزی و تضمین آن از ناحیه پروردگار است.[۲]
- ↑ رضایی اصفهانی، محمد علی (۱۳۹۱). قرآن و علوم انسانی. ج. ۱. انتشارات پژوهش های تفسیر و علوم قرآن.
- ↑ نیک فر، مختار (۱۳۸۳). کار در زندگی فردی و اجتماعی از نگاه قران. مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران. ص. ۲۸.