کاربر:Seyed Ehsan/موزه آستان قدس رضوی

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

موزه‌های آستان قدس رضوی که با نام‌های خزانه، خزینه و موزه آستان قدس رضوی نیز شناخته می‌شود، یکی از مجموعه‌های بزرگ موزه‌ای در ایران است که بناهای تاریخی آن جلوه گر شش قرن تزئینات و معماری دوره اسلامی و اشیای تاریخی آن نشان دهنده انواع هنرها و صنایع دستی ساخته شده طی ده قرن گذشته می‌باشد.

منابع:

تاریخچه موزه

خزانه آستان قدس رضوی

با توجه به ارزشمندی حرم امام رضا در نزد شیعیان، افراد در سمت‌های مختلفی، هدایایی را برای حرم وقف یا هدیه می‌کردند. پادشاهان، امیران، سرداران،‌ ثروتمندان و زائران، از جمله افرادی بودند که بیشترین هدایا را برای حرم امام رضا می‌فرستادند. همچنین بسیاری از ابزارآلات و مصالح اعم از چراغ‌ها، فرش‌ها، کاشی‌ها، درب‌ها و سنگ‌های به کار رفته در حرم، بعد از مدتی از حیز انتفاع ساقط می‌شد و با نمونه‌های جدیدتر عوض می‌گردید. در این شرایط، به خاطر ارزشمندی هنری، تاریخی و همینطور قداست در نزد شیعیان، این ابزار و مصالح، نگهداری می‌شدند و از همین رو انباری برای نگهداری این وسایل در نظر گرفته شد. در این بایگانی، قصدی برای به نمایش گذاشتن نبود و از این رو پیش از تأسیس موزه آستان قدس رضوی، اشیاء گران‌بهای موجود در حرم امام رضا، در خزانه (انبار) حرم نگهداری می‌شد.[۱]

در طول تاریخ،‌ این خزانه بارها مورد سرقت و غارت قرار گرفته بودند. علاوه بر آن، بارها اشیا گرانبهای خزانه توسط حاکمان ایران،‌ مورد چپاول قرار می‌گرفت. بسیاری از این اشیاء همچون فرش‌های زربافت اهدایی نیز در وضعیت نامناسبی نگهداری می‌شدند که موجب آسیب دیدن آنها شده بود.[۲]

در دوره‌های بعد، مسئولان آستان به این اندیشه افتادند که می‌توانند موجودی خزانه آستان قدس را به زائران و مهمانان،‌ نمایش دهند. قدیمی‌ترین سند به جا مانده مکتوب که به تلاش برای نمایش آثار خزانه اشاره دارد، سندی مربوط به ۴ جمادی‌الثانی ۱۳۰۹ ه.ق (مصادف با ۱۵ دی ۱۲۷۰ ه.ش) است که بر اساس آن، فتحعلی‌خان صاحب‌دیوان، تولیت وقت آستان قدس، برخی از جواهرات حرم را برای نمایش عموم، از خزانه خارج کرد. بر اساس گزارش‌ها،‌ در دوران تولیت محمدولی اسدی بر آستان قدس (۱۳۰۵-۱۳۱۴ ه.ش)، خزانه و بازدید از آن با جدیت بیشتری پیگیری شد و همین امر به توسعه بیشتر و افزایش تعداد اقلام نگهداری شده در این خزانه انجامید؛ تا جایی که برای به نمایش گذاشتن آثار، این اقلام به تالار تشریفات حرم امام رضا منتقل شد. در همین دوران، با فرمان اسدی، مقدمات تدارک یک موزه برای نگهداری اقلام ارزشمند حرم و همینطور ثبت و ضبط این اشیاء، فراهم آمد.[۳]

به گواه روزنامه‌های منتشر شده در آن دوران، اولین اقدامات صورت گرفته برای تاسیس موزه، از سوی محمدولی اسدی در شهریور ۱۳۰۹ پیگیری می‌شد. بر اساس گزارش‌ها، مراحل ساخت تالار موزه به دستور اسدی در مهر همان سال،‌ اجرایی شده بود.[۴] با این وجود، تا سال ۱۳۱۴، هیچگونه بنایی برای موزه افتتاح نشد تا انکه خبر افتتاح موزه آستانه در حرم فاطمه معصومه در شهر قم در رسانه‌های آن زمان منعکس شد. پس از آن بود که دولت در اطلاعیه اعلام کرد که قصد شده تا در ۲ سال آینده،‌ ۵ موزه از جمله موزه آستان قدس رضوی افتتاح گردد. پس از آن بود که ساخت ساختمان موزه،‌ با جدیت پیگیری شد.[۵] در مرحله اجرای این موزه، رومانوسکی، کنسول دولت روسیه در بیرجند و کارشناس عتیقه، از آمادگی خود برای تاسیس موزه خبر داد. بعدها یکی از عتیقه‌شناسان به نام آرتور پوپ در تشکیل موزه آستان قدس، همکاری‌هایی با مسئولین آستان انجام داد.[۶]

تاسیس موزه

بر اساس گزارش برخی منابع،[۷] رضاشاه به سال ۱۳۱۶ خورشیدی دستور ساخت ساختمانی برای موزه در حرم امام رضا را صادر کرد تا اشیاء خزانه در آنجا نگهداری شود. اولین موزه آستان قدس به سال ۱۳۲۴ خورشیدی توسط شاه افتتاح شد.[۸]‌‌ پس از ۸ سال کار عمرانی، در نهایت در سال ۱۳۲۴ ساختمان جدیدی برای موزه و کتابخانه در حرم احداث شد.[۹] منابع خبری آن روزگار، هیچ اطلاعی از آنچه در میانه سال‌های ۱۳۱۹ (آماده‌سازی ساختمان برای انتقال اشیاء خزانه) تا سال ۱۳۲۴ (افتتاح رسمی موزه) منتشر نکرده‌اند. به گواه برخی اسناد نگاه‌داری شده در حرم امام رضا، در این بازه زمانی که همزمان با هجوم نیروهای روس به مشهد بود؛ بنای ساختمان موزه به حال خود رها شده بود.[۱۰]

در سال ۱۳۴۲ ه‍.ش تمام ساختمان برچیده شد و صحن موزه گسترش یافت و ساختمان جدیدی در سمت شرق صحن احداث شد.[۱۱] در میانه سال‌های ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۶ که تاسیس ساختمان جدید موزه در دست اقدام بود،‌ آثار موزه به تالار تشریفات منتقل شد. بر اساس اسناد باقی‌مانده این بنای جدید در سال ۱۳۵۶ تکمیل و در سال ۱۳۵۷ رفع نواقص آن انجام گردید.[۱۲]

در سال ۱۳۶۰ ه‍. ش کلنگ ساخت کتابخانه‌ای مستقل در حرم امام رضا زده شد.[۱۳] سرآخر در سال ۱۳۷۲ کارهای عمرانی کتابخانه جدید تکمیل و در اواسط سال ۱۳۷۳، از ساختمان جدید بهره‌برداری شد.[۱۴][۱۵] با تاسیس ساختمان جدید کتابخانه، ساختمان قدیمی به صورت اختصاصی، برای موزه اختصاص یافت.[۱۶]

در سال ۱۳۵۶ کتابخانه آستان قدس رضوی به طبقه دوم موزه آستان قدس منتقل شد. در سال ۱۳۶۰ ه‍.ش کتابخانه‌ای مستقل و وسیع در ۳۰ هزار متر مربع، طراحی و ساخته شد که بهره‌برداری از آن تا سال ۱۳۷۴ به تعویق افتاد. از همان سال نیز سازمانی باعنوان سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی تأسیس شد. تا سال ۱۳۸۳ ه‍.ش ۴۷ کتابخانه در مشهد، دیگر شهرهای ایران و هند از جمله کتابخانه لکهنو هند، کتابخانه و موزه ملک تهران و کتابخانه وزیری در یزد، از زیر مجموعه‌های این سازمان به حساب می‌آمدند.[۱۷][۱۸]

موزه‌های مختلف آستان قدس، دارای یک کتابخانه تخصصی در زمینه آثار باستانی و موزه‌داری، مرمت و… می‌باشد. از سال ۱۳۸۲ خورشیدی به بعد، سه زیرمجموعه برای اداره موزه‌های آستان قدس در راستای پژوهش، معرفی آثار، اداره و حفاظت و همچنین مرمت ایجاد شد و متخصصین زیادی به این مجموعه اضافه شدند.[۱۹]

ساختمان‌های موزه

محل قرارگیری ابتدایی خزانه حرم در محلی بین رواق‌های دارالسیاده و دارالحفاظ قرار داشت که بعدها به محل دیگری در طبقه دوم سمت ایوان طلای صحن آزادی منتقل شد.[۲۰] ورودی این مکان که از دیرباز به نام خزانه شناخته می‌شد، از سمت صفه غربی دارالحفاظ بود.[۲۱]

نقشه ساختمان موزه در ابتدا در سال ۱۳۰۹ توسط اسدی، تولیت وقت آستان قدس طراحی شد. کمی بعد اما نقشه جدیدی برای ساختمان موزه طراحی شد و از سال ۱۳۱۴، ساخت زیربنای ساختمان موزه با جدیت پیگیری شد. در اوایل مرداد ۱۳۱۵، مراحل جایابی و تخریب آغاز شد. برای ساخت ساختمان موزه، در ابتدا در جنب مدفن شیخ بهایی (پایین پا) مدرسه‌ای به نام مدرسه دودرب وجود داشت که به خاطر نداشتن اهمیت تاریخی، تخریب و محلی برای ساختمان موزه و کتابخانه در نظر گرفته شد. پس از آن در ۱۴ آذرماه ۱۳۱۶ اولین سنگ بنای این ساختمان در یک مراسم رسمی نصب شد.[۲۲] به دستور فتح‌الله پاکروان، تولیت وقت آستان، از سال ۱۳۱۵، حجره‌های فوقانی ضلع شمالغربی صحن نو (آزادی کنونی) و جنوب شرقی صحن کهنه (انقلاب کنونی) به خزانه تبدیل شدند و اشیاء به آنجا منتقل گردیدند.[۲۳]

ساختمان موزه یک بنای دو طبقه فوقانی و یک طبقه زیرزمین بود که در قسمت شمال شرقی آن کتابخانه آستان قدس رضوی مستقر شده و در شمال غربی آن تالار تشریفات قرار گرفته بود. بنای کلی این ساختمان در زمینی به مساحت ۵۷۰۰ مترمربع قرار گرفته بود که از پشت به دیوار جنوبی مدرسه علینقی میرزا و صحن نو و از سمت شرق به مسجد گوهرشاد و مقبره شیخ بهایی منتهی می‌شد. اصل ساختمان به مساحت ۱۰۳۴ متر مربع و با بتن ساخته شده بود.[۲۴] این ساختمان مجموعا دارای ۱۵ سالن بود. از قسمت زیرزمین این ساختمان به عنوان مخزن و انبار استفاده می‌شد و دو طبقه دیگر به تالارهای موزه اختصاص یافته بود.[۲۵] این ساختمان، توسط کارشناسان انگلیسی طراحی و اجرا گردید و تزئینات آن را شرکتی فرانسوی برعهده گرفت.[۲۶]

تا دهه ۱۳۷۰ شمسی، ساختمان موزه در همان محل قبلی بود،‌ تا آنکه پس از انتقال کتابخانه به محل اختصاصی خود، ساختمان موزه گسترش یافت. بعدها با ساخت رواق امام خمینی در محل صحن موزه، ورودی‌های موزه تغییر پیدا کرد.[۲۷]

در دهه ۱۳۸۹ شمسی، ساختمان جدیدی به مساحت ۶۶۴۷ مترمربع برای موزه فرش، طراحی و اجرا گردید و به تالار موزه اصلی ملحق شد.[۲۸] تا سال ۱۳۷۷، محل تالار تشریفات به عنوان محلی برای نمایش فرش‌های ارزشمند موزه آستان قدس به کار می‌رفت. در سال ۱۳۹۰، ساختمان جدید موزه، به موزه فرش اختصاص پیدا کرد و افتتاح گردید.[۲۹]

تا سال ۱۳۹۵، ساختمان‌های موزه به تفکیک، چهار ساختمان اصلی موزه مرکزی، موزه قرآن و نفایس، موزه مردم‌شناسی و موزه فرش را شامل می‌شد.[۳۰]

ساختار اداری

تا پیش از افتتاح موزه آستان قدس رضوی، اداره خزانه حرم برعهده خزانه‌دار کل بود. عمده‌ترین وظایف این خزانه‌دار، حفاظت،‌ نگهداری،‌ثبت و طبقه‌بندی اموال بود.[۳۱]

اولین ساختار اداری برای موزه آستان قدس به صورت رسمی در سال ۱۳۲۴ و همزمان با افتتاح ساختمان موزه، طراحی و به اجرا در آمد.[۳۲] در ساختار جدید اداره موزه، همچنان سمت خزانه‌دار حفظ شده و وظایف او همچنان به صورت منظم اجرا می‌شود.[۳۳] در ابتدا، اداره موزه برعهده اداره تشریفات آستان قدس بود و پس از آن به اداره مدیریت امور فرهنگی محول گردید. پس از سال ۱۳۵۷، ساختار آستان قدس تحول یافت و برای اداره موزه و خزانه، اداره‌های مجزایی تاسیس شد. تا پیش از سال ۱۳۷۷ اداره موزه زیر نظر معاونت فرهنگی آستان بود و پس از آن سازمان جدیدی برای اداره موزه تاسیس گردید.[۳۴]

سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی

امروزه، موزه حرم امام رضا ذیل ساختار «سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی» فعال است. این سازمان، در سال ۱۳۷۷ ه.ش از ادغام دو اداره «اداره کل کتابخانه‌های مرکزی و مرکز اسناد» و «اداره موزه‌های آستان قدس رضوی» تشکیل شده است. رئیس این سازمان توسط تولیت آستان قدس در مدت زمان ۳ ساله منصوب می‌شود.[۳۵] از ارکان این سازمان می‌توان به مجمع عمومی، هیئت مدیره و رئیس و بازرس آن اشاره کرد. تولیت آستان قدس رضوی در این ساختار به عنوان رئیس مجمع عمومی تعریف شده است. علاوه بر موزه آستان قدس، مدیریت کتابخانه آستان قدس رضوی نیز برعهده این سازمان است. از بخش‌های اصلی این سازمان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:[۳۶]

  • معاونت هماهنگی و رئیس کتابخانه مرکزی آستان قدس
  • معاونت امور کتابخانه‌های وابسته، مدیریت اسناد و مطبوعات
  • معاونت امور موزه‌ها
  • اداره امور عمومی
  • روابط عمومی
  • کارشناسی پژوهش
  • کارشناسی آموزش
  • کارشناسی انتشارات
  • کارشناسی نظارت و بهره‌وری
  • کارشناسی سیستم اطلاعات مدیریت
  • مدیریت اجرایی فصلنامه‌ها و خبرنامه‌ها

در سال ۱۳۷۹، اداره موزه به معاونت موزه ارتقاء یافت و سه بخش «اداره گنجینه‌ها»، «حفاظت و مرمت آثار فرهنگی» و «پژوهش و معرفی آثار»، سه بخش اصلی این معاونت تعریف شدند.[۳۷]

بر اساس تشکیلات اداری کنونی آستان قدس رضوی، آثار و اموال اهدایی به حرم امام رضا، به دفتر نذورات کل منتقل و پس از ثبت در نرم‌افزار مربوطه، به خزانه موزه منتقل می‌شود.[۳۸]

در سال ۱۳۸۲ ه‍.ش بخش صحافی کتابخانه و بخش مرمت آثار موزه، با هم ادغام و سبب تشکیل «ادارهٔ حفاظت و مرمت آثار فرهنگی آستان قدس رضوی» شد. وظیفه این اداره، حفظ، نگهداری، پاکسازی و ترمیم نفایس موزه و کتابخانه است.[۳۹] امروزه، مرمت آثار موزه و خزانه آستان قدس، با هماهنگی میان اداره حفاظت و مرمت آثار فرهنگی آستان و اداره پژوهش و معرفی آثار موزه‌های آستان قدس صورت می‌گیرد.[۴۰]

آثار و گنجینه‌های موزه

در این موزه از آثار ارزشمندی چون قالی‌های قدیمی، پرده و پوشش‌های زربافت، قندیل‌های تاریخی و طلاکوب، قرآن‌های خطی و کتیبه‌های طلا مربوط به دوران صفوی و همین‌طور اشیاء اهدایی از جانب سلاطین مختلف نگهداری می‌شود.[۴۱] در ابتدا و با انتخاب کارشناسان، ۱۸۹ اثر از اقلام موجود در خزانه به کتابخانه منتقل و به نمایش گذاشته شدند. بعدها این تعداد در سال ۱۳۳۸ به ۲۴۰ قلم اثر افزایش یافت. در همین سال، ۸۹۲ اثر دیگر همچنان در خزانه آستان نگهداری می‌شد و تعداد ۲۴۲ اثر دیگر که کم‌ارزش معرفی شده‌اند، برای فروش تفکیک شده بودند. در سال‌های بعد، آثار دیگری چون ضریح‌ها و درب‌های قدیمی حرم نیز به موزه منتقل شدند.[۴۲]

آثار نگهداری شده در موزه‌های آستان قدس رضوی،‌ به بخش‌های کوچکتری تقسیم شده‌اند که به آنها گنجینه گفته می‌شود. تا سال ۱۳۹۵، موزه مرکزی آستان قدس شامل ۸ گنجینه و موزه قرآن شامل ۳ گنجینه بودند.[۴۳] در موزه آستان قدس رضوی، هر گنجینه به صورت تخصصی، اشیاء ارزشمند موزه را به نمایش می‌گذارند.[۴۴]

گنجینه قرآن و نفایس

در بهمن سال ۱۳۶۴، اولین گنجینه قرآن در کتابخانه آستان قدس تاسیس شد.[۴۵] در این گنجینه تعداد ۲۱۴ جلد قرآن نگهداری می‌شد که از لحاظ قدمت و ارزشمندی،‌ نسبت به دیگر قرآن‌های موجود در کتابخانه، اهمیت بیشتری داشتند.[۴۶] این گنجینه در سه بخش قرآن‌های خطی، مجموعه مرقعات و خطاطی‌ها و مجموعه نقاشی‌ها فعالیت می‌کند. در این بخش، مرقعاتی از دوره صفوی تا عصر حاضر و مجموعه‌ای از جلدهای لاکی و روغنی به نمایش گذاشته می‌شوند. جعبه‌های قرآنی و ابزار خوشنویسی نیز از دیگر آثار نمایشی این مجموعه است.[۴۷]

بر اساس آمارهای منتشر شده در سال ۱۳۹۳، کتابخانه و موزه آستان قدس رضوی،‌ مجموعا ۲۱ هزار نسخه کامل و جزوه خطی قرآن را در خود نگهداری می‌کنند که از جنبه‌های مختلفی چون قدمت تاریخی، نگارنده، تذهیب‌کننده، واقف و تاثیر و اهمیت در تاریخ هنر مورد توجه قرار گرفته‌اند.[۴۸]

از جمله کتاب‌های قدیمی نگهداری شده در موزه، کتاب خطی صحیفه سجادیه متعلق به دوره صفویه و با تاریخ سال ۱۱۱۶ ه.ق است.[۴۹]

گنجینه تاریخ حرم رضوی

در گنجینه تاریخ حرم رضوی، اشیایی همچون ضریح‌های قدیمی، درب‌های چوبی، تزئینات حرم، زیارت‌نامه‌های فولادی، وسایل روشنایی، قفل‌ها، ظروف شستشوی ضریح و ابریق‌ها نگهداری می‌شوند.[۵۰]

تالار موزه فرش، یکی از موزه‌های تخصصی آستان قدس رضوی

موزه فرش

موزه فرش، یکی از بخش‌های مستقل در مجموعه موزه آستان قدس رضوی است که شامل فرش‌های ارزشمند قدیمی حرم است.[۵۱] در میان فرش‌های نگهداری شده در حرم امام رضا، تعدادی از قالی‌های دست‌باف و زربافت وجود دارد که به خواست پادشاه هندوستان و توسط هنرمندان ایرانی بافته شده بودند. بیشتر این قالی‌ها از سوی شاه عباس صفوی به حرم اهدا شده بودند و از این رو به قالی شاه عباسی مشهور شده‌اند. بر اساس گزارش‌های منتشر شده، نگهداری اشتباه این قالی‌ها سبب شده بود تا برخی از آنها تکه تکه شده و بعدها این تکه‌ها در خزانه نگهداری می‌شدند. همچنین گفته شده است که برخی از این قالی‌ها توسط غارتگران حرم، آتش زده می‌شدند تا طلای اندک آن استخراج گردد.[۵۲] بیشتر پارچه‌های نفیس و فرش‌های موزه آستان قدس متعلق به قرن‌های ۱۱، ۱۲ و ۱۳ قمری است و به جهت داشتن شناسنامه، از اهمیت بیشتری برخوردار هستند.[۵۳]

از جمله منسوجات پارچه‌ای موزه آستان قدس رضوی، ضریح‌پوش‌ها و صندوق‌پوش‌هایی بوده‌اند که در خزانه حرم نگهداری می‌شدند. بیشتر این صندوق‌پوش‌ها زربافت هستند و قدیمی‌ترین آنها به قرن دهم ه.ق تعلق دارند.[۵۴]

گنجینه تمبر و اسکناس

گنجینه تمبر و اسکناس، از سال ۱۳۶۹ در میان گنجینه‌های موزه آستان قدس رضوی، به کار گرفته شد. این گنجینه با نمایش ۱۲۱۰ قطعه تمبر از ایران و دیگر کشورهای جهان آغاز به کار کرد. بر اساس آمارهای ۱۳۹۳، این مجموعه به بیش از ۲۰۰هزار قطعه تمبر رسیده است که از ۲۰۰ کشور جهان جمع‌آوری شده‌اند. در این گنجینه همچنین حدود ۵هزار قطعه اسکناس از ایران و ۸۰ کشور جهان نگهداری می‌شود.[۵۵]

گنجینه سکه و مدال و آثار اهدایی سید علی خامنه‌ای

در موزه مرکزی آستان قدس رضوی، چندین هزار سکه از دوران‌های مختلف اسلامی (فتوحات اسلامی تا معاصر) نگهداری می‌شود. این سکه‌ها عموما از سوی زائران و مجموعه‌داران به موزه اهدا شده‌اند و تعدادی نیز از سوی موزه خریداری شده است. این سکه‌ها به دوره‌های تاریخی چون سلسله عرب-ساسانی، اموی، عباسی، عرب-طبرستانی، صفاریان،‌سامانیان، زیاریان، آل‌حمدان، آل‌بویه، غزنویان، سلجوقیان، خوارزمشاهیان، ایلخانان،‌ اتابکان زنگی، آل‌مظفر، آل‌جلایر، سربداران، تیموریان،‌ قره‌قویونلوها، آق‌قویونلوها، صفویان،‌ افشاریان، قاجار و پهلوی است. همچنین سکه‌هایی از دوره سلاجقه روم، حکومت‌های محلی هند،‌ممالیک مصر و امپراتوری عثمانی در این گنجینه قرار دارد. در میان این سکه‌ها، سکه‌هایی مربوط به دوران ولایتعهدی علی بن موسی الرضا وجود دارد که در اصفهان و سمرقند ضرب شده‌اند. بیشترین سکه‌ها مربوط به دوره‌های اسلامی، مربوط به دوره صفوی است که ۳۱۰ سکه را شامل می‌شود.[۵۶]

در گنجینه سکه و مدال‌ها، تعدادی از مدال‌های ورزشکاران، سیاستمداران و دانشمندان و شخصیت‌های علمی، نگهداری می‌شود. این مدال‌ها به صورت اهدایی در اختیار این موزه قرار گرفته است.[۵۷] بر اساس آمارهای مربوط به سال ۱۳۹۳، این موزه بیش از ۸۰۰ مدال و کاپ را در خود نگهداری می‌کند که ۸۰ درصد آنها ورزشی، ۱۰ درصد علمی و ۱۰ درصد اهدایی شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی هستند. از مجموع این مدال‌ها، حدود ۲۰۰ عدد آنها در موزه به نمایش گذاشته شده‌اند.[۵۸]

سید علی خامنه‌ای از سال ۱۳۷۳ در چندین نوبت، مجموعه‌هایی از آثار خطی، دست‌بافت، تابلوهای نقاشی، معرق، منبت و آثار حجمی و ماکت را به موزه آستان قدس رضوی اهدا کرده است. این آثار در یک گنجینه مستقل نگهداری و به نمایش گذاشته شده است.[۵۹]

گنجینه آبزیان

یکی از گنجینه‌های موجود در موزه آستان قدس، گنجینه آبزیان است. این گنجینه از دو بخش نرمتنان و موجودات دریایی تاکسیدرمی تشکیل شده است. این گنجینه از کلکسیون اهدایی محمدسعید فواد وهبه، یکی از شیعیان سوری، در سال ۱۳۷۸ شکل گرفت و با آثار اهدایی دیگر توسعه یافت.[۶۰]

گنجینه نجوم و ساعت

این گنجینه، در هشتم تیر ۱۳۷۸ با استفاده از آثار اهدایی سید جلال‌الدین تهراین، نایب‌التولیه آستان قدس، افتتاح شد. در این بخش، مجموعه اشیاء علمی و نجومی نگهداری می‌شود.[۶۱] در این گنجینه، تعدادی کره جغرافیایی که قدیمی‌ترین آنها به سال ۱۸۰۸ میلادی تعلق دارد، نگهداری می‌شود.[۶۲]

گنجینه سلاح

این گنجینه، در هشتم تیر ۱۳۷۸ افتتاح شد و در خود مجموعه‌ای از سلاح‌های گرم و سرد را نگهداری می‌کند.[۶۳] شمشیر، خنجر، غلاف، تبرزین و کمان از جمله سلاح‌های تاریخی نگهداری شده در موزه آستان قدس هستند. قدمت برخی از این آثار به دوره صفویه می‌رسد. این آثار عموما با خطوط اسلامی تزئین شده و طلاکوبی شده‌اند.[۶۴] یکی از قدیمی‌ترین شمشیرهای این گنجینه،‌ شمشیری منسوب به شاه عباس صفوی است. تعدادی از این شمشیرها، طلاکوب و با جواهرات تزئین شده‌اند.[۶۵]

گنجینه ظروف

این گنجینه، در هشتم تیر ۱۳۷۸ افتتاح شد و مجموعه‌ای از ظروف سفالی، سلادن، چینی و بلور را در خود جای داده است.[۶۶]

پایه شمعدانی از جنس برنج که به دوره ایلخانی (قرن هشتم ه.ق) تعلق دارد، یکی از آثار ارزشمند در موزه آستان قدس رضوی است. بر روی این شمعدانی، با خط نسخ نوشته شده است «طمع‌کننده، به لعنت خدا و مقربین رسول گرفتار شود».[۶۷] همچنین ظروف مفرغی که مربوط به قرن نهم نیز در این گنجینه به نمایش گذاشته شده است.[۶۸]‌ همچنین تعدادی از قاب‌ها، سینی‌ها و ظروف چینی نیز در این گنجینه وجود دارد.[۶۹] یکی از نفیس‌ترین ظروف این گنجینه، شانزده قطعه ظرف چینی آبی-سفید و هشت قطعه ظرف سلادون است که عموما به قرن ۱۵ یا ۱۶ میلادی تعلق داشت.[۷۰]

گنجینه هنرهای تجسمی

این گنجینه، در هشتم تیر ۱۳۷۸ افتتاح شد. این گنجینه، تعداد زیادی از آثار هنرمندانی چون کمال‌الملک، محمد زمان، کاتوزیان و فرشچیان را در خود جای داده است. همچنین آثار برخی از هنرمندان خارجی چون ویلیام جیمز نیز در این گنجینه به نمایش گذاشته شده‌اند.[۷۱]

در بنای حرم امام رضا، از کتیبه‌های مختلف سنگی و فلزی استفاده می‌شد که تعدادی از قدیمی‌ترین‌های آنها در موزه حرم نگهداری می‌شود. برخی از این کتیبه‌ها از جنس طلا هستند و تعدادی نیز داری امضای خطاطان مشهور دوره صفوی هستند.[۷۲] کاشی‌هایی متعلق به سال ۵۱۲ ه.ق که در آنها از طلا نیز استفاده شده است، بخشی از آثار تاریخی این موزه هستند.[۷۳] یکی از قدیمی‌ترین آثار تجسمی در موزه، سنگابی است که نام سلطان محمد خوارزمشاه و تاریخ ۵۹۷ ه.ق بر روی آن نقش بسته بود.[۷۴]

در میان آثار موزه، تعدادی از پنجره‌های فولادین و ضریح‌ها وجود دارد که توسط سلاطین و دیگر واقفان، به حرم اهدا شده است. یکی از قدیمی‌ترین این پنجره‌ها، مربوط به سال ۸۱۷ و هدیه شاهرخشاه تیموری است.[۷۵] بخش‌هایی از قدیمی‌ترین ضریح گزارش شده برای حرم که به محجر شاه‌طهماسبی شناخته می‌شود و در قرن ۱۰ ه.ق ساخته شد بود، در این گنجینه نگهداری می‌شود. ضریح‌های دیگری متعلق به دوره عباسی، نادری و قاجار نیز نگهداری می‌شوند.[۷۶]

از دیگر اشیاء نگهداری شده در موزه، قفل‌های قدیمی است.[۷۷] از جمله از با ارزشترین قفل‌های این مجموعه، قفلی فولادی و زرکوب است که در دوره صفوی ساخته شده است.[۷۸]

منبرهای قدیمی دیگر آثار موجود در این گنجینه است.[۷۹] یکی از منبرهای موجود در این موزه،‌ منبری مشهور به منبر خاتم‌کاری است که متعلق به دوره قاجار است.[۸۰]

همچنین تعدادی از محراب‌های قدیمی حرم در موزه آستان قدس نگهداری می‌شود. قدیمی‌ترین محراب‌های این موزه مربوط به سال‌های ۶۱۰ و ۶۴۰ است که با نام محراب پایین‌پا و محراب بالاسر شناخته می‌شوند.[۸۱]

گنجینه مردم‌شناسی

پس از آنکه حمام وقفی مهدی قلی‌بیک (معروف به حمام شاه) در سال ۱۳۸۵ مورد بازسازی قرار گرفت، غرفه‌هایی از منسوجات، پوشاک، لوازم آرایش، وسایل حمام، سماورها، تابلوهای قهوه‌خانه‌ای و تصاویری از مشاغل سنتی و زندگی گذشتگان به نمایش گذاشته شد.[۸۲]

فعالیت‌های تخصصی موزه

حفظ و مرمت آثار

در سال ۱۳۱۶ و همزمان با آغاز ساخت ساختمان موزه، اقداماتی در راستای مستندسازی آثار خزانه آستان قدس انجام می‌گیرد. در این سال، حسن پیما درخواستی را در جهت عکس‌برداری از اشیاء موزه ثبت می‌کند و در سال بعد این اقدام به مرحله اجرایی در می‌آید. در همین زمینه کتاب راهنمای موزه نیز توسط مهدی بهرامی با استفاده از تصاویر گرفته شده از آثار موزه،‌ تهیه می‌شود.[۸۳] در سال ۱۳۱۸ نیز شخصی به نام نویان، از عکاسان آمریکایی، درخواستی برای ثبت عکس از موزه و اماکن تاریخی حرم را به آستان قدس ارسال کرد و با آن موافقت شد. پس از آن، در سال ۱۳۲۹، علی آریا به عنوان عکاس رسمی آستان قدس به استخدام درآمد و از بسیاری از آثار نگهداری شده در موزه و خزانه، عکسبرداری کرد. میکروفیلم‌هایی که آریا تهیه می‌نمود، شامل عکس‌هایی از کتب خطی، وقف‌نامه‌ها و قرآن‌های قدیمی بود.[۸۴]

همچنین در سال ۱۳۱۶،‌ اولین اقدامات در مرمت آثار خزانه آستان قدس به صورت جدی پیگیری می‌شود. در اولین گام، یک کارشناس مرمت قالی از پاریس به مشهد دعوت می‌شود تا قالی‌های مربوط به دوره صفوی را مرمت‌سازی نماید.[۸۵]

نمایشگاه‌ها

در جهت تکمیل آثار نمایشی در خزانه و موزه آستان قدس رضوی، مهدی بهرامی پیشهادهایی را با دیگر موزه‌ها از جمله موزه ایران باستان در میان گذاشت تا برخی آثار پرتکرار در این دو موزه،‌ با یکدیگر تبادل شوند.[۸۶]

برنامه‌های پژوهشی

در زمینه‌های پژوهشی موزه آستان قدس، بخشی به صورت تخصصی با عنوان «اداره پژوهش و معرفی آثار» فعالیت می‌کند. از جمله وظایف این اداره، برنامه‌ریزی و نظارت بر امور پژوهشی شامل شناسایی، طبقه‌بندی، ارزش‌گذاری و معرفی و مستندسازی آثار موزه‌هاست.[۸۷]

رئیسان موزه

فهرست رئیسان موزه آستان قدس رضوی
دوره تصاویر نام

تاریخ حیات

سال‌های خدمت توضیحات
پهلوی
جمهوری اسلامی

موزه‌های وابسته

فهرست موزه‌های وابسته به آستان قدس رضوی
شهر ردیف نام موزه محل موزه توضیحات منبع
مشهد ۱ موزه مردم‌شناسی مشهد این موزه قبلا به عنوان حمام شاه بود که پس از تعمیرات در سال ۱۳۸۵، به عنوان موزه مردم‌شناسی، تحت مدیریت آستان قدس رضوی، فعالیت خود را آغاز کرد. [۸۸]
تهران ۲ موزه ملی ملک باغ ملی تهران این موزه در کنار یک کتابخانه بزرگ، در بنایی به متراژ ۶۰۰۰ متر قرار گرفته است. احداث موزه با اهدای اشیایی چون تمبر، ظروف ارزشمند، تابلوها و کلکسیونی از سکه‌ها در سال ۱۳۴۸ توسط حسین ملک انجام گرفت. حسین ملک این اشیاء، کتاب‌ها و موزه را وقف آستان قدس رضوی کرد. [۸۹]

معماری موزه‌ها

بازدید و خدمات

افتخارات و جوایز

جایگاه و اهمیت

موزه آستان قدس رضوی، یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های تاریخی و ارزشمند ایران و منطقه خاورمیانه است که اشیاء با ارزشی را در خود نگهداری می‌کند.[۹۰] این موزه که در طول تاریخ با نام‌هایی چون خزانه آستان قدس رضوی، خزینه آستان، موزه موقتی و موزه آستان قدس شناخته می‌شود، از زمان تاسیس، مورد توجه بازدیدکنندگان ایرانی و خارجی قرار گرفته است.[۹۱]

در سال ۱۳۳۰، از سوی وزارت فرهنگ، تلاش‌هایی برای معرفی موزه آستان قدس رضوی به سازمان بین‌المللی ایکوم، تحت مدیریت یونسکو، انجام گرفت.[۹۲]

منبع‌شناسی

موزه آستان قدس رضوی، همواره مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در میانه سال‌های ۱۳۳۲ تا ۱۳۳۴، حبیب‌الله صمدی، کتابی با عنوان راهنمای موزه آستان قدس رضوی تالیف کرد که در آن به آثار عتیقه موزه آستان پرداخته شده بود. در این اثر به موضوعاتی چون لزوم ایجاد موزه،‌تاریخ تاسیس و افتتاح موزه اشاره شده و وضعیت برخی اشیاء مورد توجه قرار گرفته است. در این کتاب، ۱۷۹ اثر فهرست شده و مجموع کتاب در ۸۷ صفحه به چاپ رسیده است.[۹۳] تهیه این اثر پیشتر توسط مهدی بهرامی پیگیری می‌شد اما با درگذشت او، کتاب توسط حبیب‌الله صمدی تکمیل گردید.[۹۴] کمی بعد در سال ۱۳۴۷، کتابی دیگر با عنوان راهنمای گنجینه قرآن توسط احمد گلچین معانی تالیف شد.[۹۵]

پیوندهای پیشنهادی

پانویس

ارجاعات

  1. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۲-۳.
  2. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۹-۱۱.
  3. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۴-۵.
  4. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۶-۷.
  5. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۹-۱۱.
  6. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  7. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۱.
  8. شبیریان، «نفائس موزه آستان قدس»، نامه آستان قدس.
  9. سجادی، «آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  10. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۱۱-۱۳.
  11. سجادی، «آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  12. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۱۳-۱۴.
  13. خانی‌زاده و نظرکرده، «کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی، ساختمان»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  14. محبوب و سوهانیان حقیقی، «کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  15. «توسعه مخزن کتابخانه مرکزی حرم»، خبرگزاری رضوی.
  16. محبوب و سوهانیان حقیقی، «کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  17. سجادی و حافظیان رضوی، «کتابخانه آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  18. حر، «موقوفات امام رضا علیه السلام»، وقف میراث جاوید.
  19. غفاریان و سیدقطبی، «کتابخانه تخصصی موزه‌های آستان قدس رضوی»، کتاب ماه.
  20. شالفروشان، «خزانه‌داری کل»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  21. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  22. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۱۱-۱۲.
  23. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  24. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۱۴-۱۵.
  25. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۷.
  26. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  27. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  28. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  29. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  30. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۳.
  31. شالفروشان، «خزانه‌داری کل»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  32. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۱۴.
  33. شالفروشان، «خزانه‌داری کل»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  34. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  35. زاد، «کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی، سازمان»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  36. رداد، «کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان، سازمان»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  37. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  38. شالفروشان، «خزانه‌داری کل»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  39. «مرمت در آستان قدس رضوی»، خبرگزاری ایرنا.
  40. شالفروشان، «خزانه‌داری کل»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  41. شبیریان، «نفائس موزه آستان قدس»، نامه آستان قدس.
  42. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۱۰و۱۲.
  43. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۳.
  44. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  45. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  46. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۱۲.
  47. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  48. صحراگرد، «قرآن‌ها و جزوات نفیس هنری»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  49. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۵۳.
  50. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  51. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  52. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۱۱-۱۳.
  53. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۱۵.
  54. محسنی، «صندوق‌پوش‌ها»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  55. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  56. یحیایی، «سکه‌های اسلامی موزه مرکزی آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  57. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  58. کریمی، «مدال‌ها و نشان‌ها»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  59. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  60. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  61. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  62. حبیبی قاینی بایگی، «کره‌های سماوی و جغرافیایی موزه آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  63. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  64. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۶۱-۶۳.
  65. فلاح، «شمشیر و خنجرها»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  66. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  67. جلالی، «پایه شمعدان بالاسر مبارک»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  68. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۲۶.
  69. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۲۹.
  70. دانش پورپرور، «ظروف چینی آبی-سفید و سلادون»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  71. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  72. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۱۷.
  73. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۲۳.
  74. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۲۱.
  75. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۳۲-۳۳.
  76. نقدی، «ضریح‌های مطهر»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  77. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۵۲.
  78. اردلان جوان، «قفل‌های حرم مطهر»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  79. صمدی، راهنمای موزه آستان قدس رضوی، ۶۸.
  80. بهروز، «منبر خاتم‌کاری»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  81. میشدار، «محراب بالاسر»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  82. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  83. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۸.
  84. ترابی و ارشاد سرابی، «عکاسی در آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  85. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۹.
  86. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۱۰.
  87. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  88. کفیلی، «موزه‌های آستان قدس رضوی»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  89. مرتضوی، «کتابخانه و موزه ملی ملک»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  90. شبیریان، «نفائس موزه آستان قدس»، نامه آستان قدس.
  91. سیدقطبی و سوزنچی کاشانی، «از اندیشه تأسیس تا افتتاح»، شمسه، ۱۶.
  92. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۱۲.
  93. اردلان جوان، «راهنمای موزه آستان قدس رضوی، کتاب»، دایرةالمعارف آستان قدس رضوی.
  94. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۸.
  95. کفیلی، «تاریخچه‌ی شکل‌گیری و تحولات موزه‌های آستان قدس»، شمسه، ۱۲.

منابع

مکتوب

آنلاین