عبدالله بن عمرو حضرمی
ابنحضرمی از فرماندهان اموی بود که در جریان نزاعهای خلافت، به بصره اعزام شد. وی توانست حمایت برخی قبایل را جلب کند، اما پس از مقاومت نیروهای علی بن ابیطالب و فرماندهی جاریة بن قدامه، با شکست مواجه شد و به همراه یارانش کشته شد.
زندگی
ابنحضرمی، عبدالله بن عمرو یا عامر بن عبدالله بن عمار، از چهرههای نظامی هوادار بنیامیه بود که در منازعات سیاسی و نظامی آن دوره، بهویژه در کشمکشهای خلافت میان معاویه بن ابیسفیان و علی بن ابیطالب نقشآفرینی داشت. پس از آنکه معاویه بر مصر تسلط یافت و محمد بن ابیبکر را به قتل رساند، توجه خود را به بصره معطوف کرد. او با توجه به گرایش هواداران عثمان بن عفان در بصره، عبدالله بن عامر حضرمی را برای جلب حمایت آنان به آن شهر فرستاد. در آن زمان، عبدالله بن عباس از سوی علی بن ابیطالب والی بصره بود، اما برای دیدار با علی پس از شهادت محمد بن ابیبکر به کوفه رفته بود و زیاد بن عبید را به جای خود گمارده بود.
با ورود ابنحضرمی به بصره و قرائت نامه معاویه برای مردم، شماری از قبایل، بهویژه بنیتمیم که در جنگ جمل در کنار عایشه بودند، به او پیوستند. آنان با تهدید زیاد بن عبید، او را وادار به ترک دارالاماره کردند و زیاد ناچار به قبیله ازد پناه برد. در ادامه، علی بن ابیطالب اعین بن ضبیعه مجاشعی را که از بنیتمیم بود، برای آرامسازی اوضاع به بصره فرستاد. وی با خواندن نامه علی و نصیحت قوم خود، توانست جمعی را آرام کند، اما هنگام گفتگو با نیروهای ابنحضرمی، با فحاشی آنان مواجه شد و در نهایت شبهنگام توسط گروهی از خوارج کشته شد.
در پی این رویداد، علی بن ابیطالب جارِیَة بن قدامه را به همراه پنجاه تن از بنیتمیم به بصره فرستاد. جاریه با مهارت نظامی و سخنوری خود، ضمن جلب حمایت قبایل، لشکری فراهم ساخت و به اتفاق زیاد بن عبید به سوی ابنحضرمی حرکت کرد. با مشاهده این آمادگی، بیشتر یاران ابنحضرمی او را ترک کردند و تنها حدود هفتاد تن با وی باقی ماندند. در نهایت، جاریه فرمان داد محل تجمع آنان به آتش کشیده شود و ابنحضرمی به همراه یارانش کشته شد.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابنحضرمی». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.