دعای اول صحیفه سجادیه
در دعای اول صحیفه سجادیه، علی بن حسین آغاز کلام را با ستایش و حمد خداوند و بیان برخی از صفات الهی شروع میکند. در ادامه، به خلقت انسان و دیگر موجودات پرداخته و نعمتهای گوناگون الهی را یکی پس از دیگری برمیشمارد؛ نعمتهایی که هر کدام با ذکر حمد الهی و اشاره به جلوههای صنع پر. ردگار همراه شدهاند. این دعا به نحوی تنظیم شده که حدود بیست مرتبه خداوند را برای این عطایای مختلف مورد حمد و سپاس قرار میدهد و به زیبایی انسان را با نعمتهای پروردگار، از جمله توفیق شکرگزاری نسبت به آنها، آشنا میسازد.[۱][۲]
منابع
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر. دعای اول صحیفه سجادیه. ج. ۲. ص. ۵. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۵۳۳-۲۶۲-۲.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۹۶). دعای اول صحیفه سجادیه. ج. ۲. قم ابتدای خیابان شهدا - کوی آمار(22) پلاک(15): انتشارات امام علی بن ابی طالب علیه السلام. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۵۳۳-۲۶۲-۲.