احسان به والدین

احسان به والدین

مفهوم احسان

«احسان» از واژگان قرآنی و از فضایل اخلاقی به معنای نیکی و نیکوکاری است. در قرآن و روایات، به نیکی نسبت به دیگران توصیه فراوان شده و برای آن پاداش نیکو بیان گردیده است، زیرا نیکى جز نتیجۀ نیکو نخواهد داشت.  

آیات و روایات متعددی در مورد وجوب احسان به والدین وجود دارد

ازجمله آیاتی که اشاره شده به وجوب احسان به پدر و مادر .آیه ی «و قضی ربک الا تعبدوا الا ایاه و بالوالدین احسانا »است

روایاتی در این زمینه یافت میشود

از جمله :

روایتی به نقل از پیامبر اسلام بیان شده : «لن یجری ولد عن والده حتی یجده مملوکا فیشتریه ویعتقه»هرگز فرزندی پاداش پدرش را ادا نمی کند،مگر آنکه پدر مملوک باشد فرزند او را بخرد وآزاد کند.

یا ابا صالح: احسان به والدین همانطور که بیان شد احسان به والدین از دستورات اکید خداوند و امامان شیعه است. در کتاب آسمانی مسلمانان وسخنان امامان شیعه در خصوص احسان به والدین بسیار صحبت شده است. در کتاب آسمانی مسلمانان در آیه ۲۳سوره اسرا آمده وقضی ربک الا تعبدوا الا ایاه وبالوالدین احیانا:پروردگارت مقرر داشت که جز او را نپرستید وبه پدر و مادر نیکی کنید

در کتاب غرر الحکم ودرر الحکم از علی بن ابی طالب نقل شده که احسان به والدین از بزرگترین واجبات بر شمرده شده است«بر الوالدین اکبر فریضه»(غرر الحکم ودرر الحکم،تمیمی آمدی-قم ،چاپ دوم،۱۴۱۰ق ص۳۱۲) ونیز در کتاب بحار الانوار بهترین خصلت ها را بر الوالدین من اکرم اطباع دانسته آمد.(بحار الانوار ،مجلسی ،بیروت،چاپ دوم،۱۴۰۳ ق ،ج۷۴؛ص۲۱۲)

آثار احسان به والدین احسان به والدین آثار فراوانی در دنیا و آخرت دارد که به دو مورد آن اشاره می کنیم: ۱.افزایش عمر و روزی از عوامل جلب روزی طول عمر نیکی به پدر و مادر است در کتاب بحار الانوار مجلسی از پیامبر اسلام در این باره آمده که ایشان گفتند:کسی که دوست دارد عمرش طولانی وروزی اش زیاد شود نسبت به پد و مادر خویشاوندانش صله رحم به جای آورد ۲.آمرزش الهی در کتاب الذهر از علی بن الحسین امام چهارم شیعیان نقل شده:مردی خدمت پیامبر اسلام آمد و گفت :ای رسول خدا من هیچ کار زشتی نمانده که انجام نداده باشم آیا می توانم توبه کنم؟پیامبر اسلام گفتند:آیا هیچ یک از پدر و مادرت زنده هستند؟گفت:بله پدرم،پیامبر اسلام گفتند:برو به او نیکی کن تا آمرزیده سوی وقتی او راه افتاد پیامبر اسلام گفتند:کاش مادرش زنده بودیعنی اگر او زنده بود و به او نیکی می کرد زودتر آمرزیده می شد.(الزهد،حسین بن سعید اهوازی،قم چاپ دوم،۱۴۰۲ق ،ص۳۵)