کاربر:یا مهدی/صفحه تمرین

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تقوا

[۱]‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌یکی از عوامل خیر و برکت در عمر و جان و مال و ایمان  تقواست.

هیبت اهل تقوا

اهل تقوا حتی در دل بدها هم هیبت دارند. کارتر یک موقعی گفته بود: شرح حال امام خمینی را بیاورید بخوانم تا بدانم که چگونه او با یک عبا و عمامه چنین هیبتی در دنیا ایجاد کرده و شرق و غرب را در هم کوبیده است.

این هیبت بندگی خدا و تقواست. اگر کسی بخواهد هیبت در دل دشمن ایجاد بکند، باید در مسیر تقوا قرار گیرد. به گفته ی پیامبر اسلام:تقوا خصلتی است که اگر در کسی باشد، عالم در اختیار اوست. همانند اولیای خدا که وقتی کاری را اراده می‌کنند می‌شود. عالم تحت فرمان آنهاست.

راه‌های رسیدن به تقوا چیست؟ چه کار کنیم تا ملکه تقوا و حقیقت تقوا در ما ایجاد شود؟

۱) توجه به آثار و برکات تقوا

یکی از چیزهایی که برای رفتن به سمت و سوی تقوا در ما انگیزه ایجاد می‌کند، این است که برکات تقوا را بشناسیم و درک کنیم.

باید ببینیم به دنبال چه هستیم. هر گمشده ای که داشته باشیم می‌توانیم در تقوا پیدا کنیم. اگر دنیا می‌خواهیم، اگر آخرت می‌خواهیم، اگر رزق فراوان می‌خواهیم، اگر آرامش و خوشی و راحتی می‌خواهیم، اگر دفع گرفتاری‌ها و مشکلات می‌خواهیم، اگر عاقبت بخیری می‌خواهیم، اگر به دنبال کرامت و تقرب به خداوند هستیم، همه را در تقوا باید یافت.

کلید گشودن همه خوبی‌ها تقواست. گشایش همه مشکلات در تقواست. مانع بزرگ همه شرور و بدیها تقواست. به طور خلاصه سعادت دنیا و آخرت در تقواست.

۲) توکل به خدا

یکی از راههای رسیدن به تقوا، توکل بر خدا است. به گفته ی پیامبر اسلام:

من أحب أن یکون أکرم الناس فلیتق الله ومن أحب أن یکون أتقی الناس فلیتوکل علی الله تعالی؛ [۲] هرکس دوست دارد گرامی ترین مردم باشد، باید تقوای خدا را پیشه سازد، و هر کس که دوست دارد که باتقوی ترین مردم باشد، باید بر خدا توکل کند.

این راهی است که جز با استمداد از خدا و اعتماد به خدا و توکل بر خدا امکان ندارد. محال است کسی بدون کمک خدا به تقوا برسد. از همان روز اول باید سر بر سجده بگذاریم و بگوییم: خدایا، ما عاجزیم، ما بیچاره ایم! نفس، شیطان، محیط، رفیق ناباب، فضای آلوده، همه راهزن اند.

----------

[۲]: من لا یحضره الفقیه، ج ۴، ص ۴۰۰.

۳) اتصال به امام

سرچشمه همه برکات و خوبی‌ها و فوز دنیا و آخرت تقواست. یکی از راه‌هایی که ما را به تقوا می‌رساند، اتصال به امام علی است. امام علی در دعاهایشان این آیه را زیاد می‌خواندند:

«رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا»؛ [۱] پروردگارا، به ما از همسران و فرزندانمان آن ده که مایه روشنی چشمان ما باشد، و ما را پیشوای پرهیزگاران گردان!

الگو قرار دادن امام اول شیعیان راه رسیدن به تقواست.

----------

[۱]: سوره فرقان، آیه ۷۴.

۴) توسل به اهل بیت

یکی از چیزهایی که در ما ایجاد تقوا می‌کند، توسل و پیوند با چهارده معصوم است. به گفته ی امام هفتم:

إن الله تبارک و تعالی أید المؤمن بروح منه تحضره فی کل وقت یحسن فیه ویتقی و تغیب عنه فی کل وقت یذنب فیه و یعتدی فهی معه تهتز سرورا عند إلحسانه و تسیخ فی الثری عند إساءته فتعاهدوا عباد الله نعمه بإصلاحکم انفسکم تزدادوا یقینا و تربحوا نفیساً ثمیناً رحم الله امرأهم بخیر فعمله أو هم بشر فارتدع عنه؛ خداوند مؤمن را به وسیله روحی از جانب خود تأیید می‌کند و هر زمان که مؤمن نیکی کند و تقوی پیش گیرد، آن روح نزد او حاضر است. و هر گاه گناه کند و تجاوز

نماید، آن روح در آن زمان غایب می‌شود. پس آن روح بامؤمن است و در زمان احسان و نیکی او از شادی به جنبش آید و هنگام بدرفتاری اش در زمین فرو رود.

بعد گفتند:

نحن نؤیدالروح بالطاعة لله والعمل له؛ [۱] ما اهل بیت این روح را به وسیله اطاعت خدا و عمل برای او تأیید می‌کنیم.

----------

[۱]: الکافی، ج ۲، ص ۲۶۸.

۵) دوستان خوب

یکی از چیزهایی که در ایجاد تقوا بسیار مؤثر است، بریدن از دوستان ناباب و پیوند زدن با دوستان خوب است. حافظ می‌گوید:

نخست موعظه پیر میفروش این است

که از مصاحب ناجنس احتراز کنید

از جلسات گناه، از رفقایی که اهل معصیت و گناهاند باید دوری کنیم. تا وقتی که با آنها پیوند داریم، آلوده به گناهیم. باید پیوند با طاغوت و طاغوتیان را قطع کنیم. نخستین گام این است.

امام زمان علیه السلام است که در جان‌ها می‌دمد و در روح‌ها را شارژ می‌کند. تا جلوی گناهمان را بگیرد. اگر ارتباط با امام زمان نباشد، مرگ جاهلیت است. اگر این ارتباط نباشد ممکن است در تمام مفاسد دخالت داشته باشیم.

۶) پرهیز از فکر گناه

به گفته ی امام اول شیعیان : اگر کسی می‌خواهد گناه نکند، فکر گناه و نیت گناه را در نطفه خفه کند. یک چوب کبریت با یک فوت خاموش می‌شود. ولی اگر محلی را با آن به آتش کشیدیم. آتش نشانی هم با زحمت می‌تواند آن را خاموش کند.. فکر گناه را از خودمان دور کنیم. به گفته ی امام اول شیعیان:

من کثر فکره فی المعاصی دعته إلیها؛ [۱] هر که فکر او در گناهان بسیار باشد، گناهان او را به سوی خود بخوانند.

----------

[۱]: تصنیف غدر الحکم، ص ۱۸۶.ج

  1. فرحزاد، حبیب الله. تقوا. کتابخانه دیجیتال قائمیه اصفهان: طوبای محبت،قم. صص. ۲۰۵.