خطبه بدون الف علی بن ابیطالب
علی بن ابی طالب و اصحابش، در محفلی گرد هم آمده بودند. یاران حضرت مشغول بحث درباره «خط» و «حروف» بودند و سرانجام به این نتیجه رسیدند که حرف «الف» بیشترین کاربرد را در میان حروف الفبا دارد و بدون آن، تکلم بسیار دشوار و سخت خواهد بود. ایشان با شنیدن این گفتگو، بلافاصله خطبهی بدون الف بلندی را آغاز نمودند[۱][۲][۳] این خطبه با ستایش خداوند آغاز میگردد و در ادامه به برخی از ویژگیهای برجسته پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله و اهداف رسالت ایشان اشاره میکند. سپس، سخن به تقوا و ترسیم مراحل سفر آخرت میرسد. در انتها، این خطبه با طلب آمرزش به پایان میرسد[۴]