زیارت اربعین
-shohada.jpg)
زیارت اربعین، یکی از آداب و سنتهای مرسوم شیعه امامیه است.
در فرهنگ شیعه
زیارت اربعین یکی از شعائر برجستهٔ شیعیان است که در روز بیستم صفر، چهل روز پس از حادثه عاشورا ۶۱ هجری در کربلا، انجام میشود. این زیارت در منابع شیعی جایگاه ویژهای دارد.[۱]
جایگاه تاریخی
ابو الخطّاب ابن دُحیه کلبی (ت. ۶۳۳ هـ. ق)، از علمای برجستهٔ اهلسنّت در قرن ششم و هفتم هجری، در کتاب خود با عنوان العَلَمُ المَشهور فی فَوائِدِ فَضلِ الأیّامِ وَالشُّهور، به شهرت زیارت اربعین نزد شیعیان امامیه پرداخته شده است. وی مینویسد: «وَقَرأتُ فی کُتُبِ الإمامِیّةِ: أنّ الرَّأسَ أُعیدَ إلی الجُثَّة بکربَلاء بَعدَ أربَعینَ یَوماً مِنَ المَقتَلِ، یومٌ معروفٌ عِندَ الإمامِیَّة یُسَمّونَ الزِّیارَةَ فیه زِیارَةَ الأربعینَ»؛ ترجمه: «در کتب امامیه خواندهام که سر مطهر پس از چهل روز از عاشورا سال ۶۱ هجری، به بدن ملحق شد و این روز چهلم، روزی معروف و مشهور نزد امامیه میباشد و زیارت حسین بن علی در این روز را زیارت اربعین مینامند.»[۲]