سوگ
سوگ رویدادی عاطفی است و منجر به ناراحتی جسمانی و روانی شدید از فقدان عزیزان میشود و واکنشهای گوناگونی دارد مثل گریه خشم و احساس خلأ این مفهوم از مفهوم داغدیدگی بهطور مشخص جدا نمیشود
مراحل سوگ
مرگ یک نفر برای انسانها معانی متفاوتی دارد اما وقتی اعضای خانواده برای مدتی شاهد بیماری یک فرد در حال احتضار باشند برای مرگ وی از لحاظ ذهنی آماده میشوند به این پدیده سوگ پیشبینی شده میگویند اما در بسیاری از موارد آمادگیهای قبلی هم کمک شایانی به کاهش میزان غم بازماندگان نمیکند بازماندگان سه دوره زیر را میگذرانند:
- ضربه روانی و ناباوری
- اشتغال ذهنی با خاطرات فرد از دست رفته
- حل و فصل[۱]
مقابله با سوگ
قدم اول: برخورد منطقی از دست دادن عزیزان علی ابن ابی طالب در این باره میگوید از دست دادنی که بیماری میآورد از دست دادن دوستان است
قدم دوم: قبول کردن واقعیت محمد بن علی میگوید ما دوست داریم به کسانی که به آنان علاقه مندیم عافیت داده شود اما وقتی فرمان الهی آمد تسلیم همان چیزی میشویم که خدا دوست دارد
قدم سوم:عبور از احساسهای نا خوشایند جعفر بن محمد در این باره میگوید: هرکس از غم و اندوه مصیبتی بر جان خویش ترسید اشک بریزد زیرا با گریه کردن غمش تسکین مییابد
قدم چهارم: سازگاری با محیط محمد ابن عبدالله در این خصوص میگوید آدمیزاد با مرگش یا آسوده میشود یا از دستش آسوده میشوند بنده مؤمن از رنج و مشقت دنیا در جوار رحمت خدای متعال میآساید و بندهٔ بدکار با مرگش، بندگان و شهرها و درختان و جنبندگان از دستش آسوده میشوند
قدم پنجم:پذیرش حمایتهای اجتماعی، جعفر بن محمد میگوید خوردن نزد صاحبان عزا و مصیبت رفتاری جاهلی است سنت اسلامی فرستادن غذا برای صاحبان عزاست همانگونه که پیامبر هنگامی که خبر مرگ جعفر بن ابی طالب را شنید دستور داد برای خاندان او غذا ببرند
قدم آخر: حرکت به سمت زندگی محمد ابن عبدالله میگوید کسی که از دنیا دل برکند مصیبتها بر او آسان میشوند[۲]