تحدی در قرآن
قرآن کریم، در آیات متعددی دست به تحدی زده و مخالفان را به معارضه طلبیده است. از جمله در سوره اسرا آیه ۸۸ می خوانیم:
بگو: «اگر انس و جن گرد آیند تا نظیر این قرآن را بیاورند، مانند آن را نخواهند آورد، هرچند برخی از آن ها پشتیبان برخی دیگر باشند» . این آیه، با صراحت تمام اعلام می دارد که اگر تمام انسان ها و اجنه متفق شوند و به یاری یکدیگر بشتابند تا کتابی مانند قرآن بیاورند، در این کار موفق نخواهند شد و از معارضه با قرآن ناتوان خواهند ماند. در پاره ای آیات دیگر مخالفان به آوردن ده سوره همانند سوره های قرآن دعوت شده اند ( آیه ۱۴ سوره هود) و در برخی آیات نیز، از آنان خواسته شده است که اگر قرآن را ساخته و پرداخته محمد (ص) می دانند لااقل یک سوره مانند یکی از سوره های قرآن بیاورند:
یا می گویند: «آن را به دروغ ساخته است؟» بگو: «اگر راست می گویید سوره ای مانند آن بیاورید و هر که را جز خدا می توانید فراخوانید».(سوره یونس آیه ۳۸)
از آیه اخیر استفاده می شود که خداوند در تحدی خود بر سوره معینی (فی المثل، سوره بقره که طولانی ترین سوره قرآن است) تاکید نکرده، بلکه با آوردن لفظ «سوره» به صورت نکره، در واقع، اعلام کرده است که مخالفان حتی از آوردن مجموعه کوچکی همانند سوره های کوتاه قرآن (مانند سوره کوثر که تنها سه آیه دارد) عاجزند. کسانی که اعجاز ادبی قرآن را تنها وجه اعجاز آن می دانند، گمان کرده اند که قرآن تنها به یک ویژگی خود تحدی کرده است. اما این پنداری بی اساس است، زیرا آیاتی هست که تحدی در آن اختصاصی به بعد ادبی قرآن ندارد.
برای نمونه، تحدی آیه ۸۸ سوره اسرا (که در بالا به آن اشاره شد) اختصاصی به اعجاز ادبی ندارد، زیرا اگر تنها این جنبه اعجاز مورد نظر بود، لزومی نداشت که همه انس و جن به معارضه با قرآن فراخوانده شوند، بلکه مخاطب قرار دادن اعراب کافی بود.