کاربر:پاییز
بقره
سوره بقره دومین و بزرگترین سوره قرآن است که ۲۸۶ آیه دارد. بقره هشتاد و هفتمین یا هشتاد و ششمین سوره از نظر ترتیب نزول است که پیش از سوره انفال و پس از سوره مطففین نازل شده است. همه آیات این سوره در مدینه و پس از هجرت نازل شده؛ مگر آیه ۲۸۱ که در حجةالوداع و در سرزمین منی فرود آمده است. لذا بنابر معیار زمانی و بر اساس قواعد مکی و مدنی بودن، این آیه نیز مدنی محسوب میشود و به همین خاطر سورهای مدنی است.[۱]
به گزارش دانشنامه جهان اسلام، سوره بقره یکی از هفت سوره بلند قرآن (السبع الطوال) است که از همه این سور بلندتر بوده و براساس نقل روایات و برخی قرائن، در طی ده سال هجرت، به مناسبتهای مختلف بر محمد نازل شده است. (۲)
نخستین سورهای است که با حروف مقطعه آغاز میشود و بیشترین احکام فقهی قرآن در آن آمده است.[۳]
منابع
دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره بقره». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی