میرداماد

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

میرداماد

میربرهان‌الدّین محمّدباقر استرآبادی (۱۶۳۱–۱۵۶۱م، ۱۰۴۰–۹۶۹ق) ملقب به «میرداماد» و «معلّمِ ثالث»، «اشراق» فیلسوف، متکلم و فقیه برجستهٔ دورهٔ صفویه و از ارکانِ مکتب فلسفی اصفهان است. میرداماد فرزندِ میرشمس‌الدین محمد استرآبادی مشهور به داماد است. محمد استرآبادی با دختر علی بن عبدالعالی معروف به محقق کرکی ازدواج نمود و به همین خاطر او را داماد نامیدند. میرداماد این لقب را از پدر خود به ارث برده است. وی از دوستان نزدیک شیخ بهائی بود.[۱]

  1. ابراهیمی دینانی، غلامحسین. ماجرای فکری فلسفی در جهان اسلام. طرح نو. ص. ۳۰۱.