کاربر:سعیده ذوالفقاریان/صفحه تمرین
روز حساب
خویشان را به خویشان خود بنمایند و نشان دهند (لكن از شدت هول به یكدیگر توجه نكنند)، گنهكار آرزو كند اى كاش مىتوانست از عذاب آن روز پسران خود را فدا دهد. و نیز همسر و برادرش را . و نیز خویش و قومش را كه (در دنیا) او را پناه مىدادند. و نیز همه كسانى را كه در روى زمیناند، تا این كار او را (از عذاب آن روز) نجات دهد.اما نمىتواند. عذاب الهى است ؛[۱]
چنین نیست (كه مجرم نجات یابد، بلكه) آن (جهنم) شعله آتش است كه زبانه مىكشد.
در حالى كه بركننده پوست سر و اعضاء (بدن) است. (به گفتار لفظى و جذب قهرى) فرا مىخواند، هر كس را كه (به حق) پشت كرده و (از خدا و دعوتش) روى گرداند. و (اموالى) جمع كرد و در ظرفهایش (از صندوق و بانك و انبار) انباشته نمود.»( معارج: 15-18)[۲]
روز حسابِ مردم نزدیک است اما آنان غافل و روی گردانند.
مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ يَلْعَبُونَ ﴿۲﴾ هيچ پند تازه اى از پروردگارشان نيامد مگر اينكه بازى كنان آن را شنيدند.[۳]