شعیب

شعيب

شعيب پيامبر مدين و معاصر موسى و پدر زن او و خطيب انبيا بود.  

معرفی شعیب

حضرت شعیب یکی از پیامبران عرب است که از طرف خدا به پیغمبری رسید. نام او در قرآن کریم در سوره های اعراف، هود، شعرا، قصص و عنکبوت چندین بار آمده است. از سیاق آیات قرآن استفاده می‌شود که این پیغمبر خدا پس از انقراض قوم لوط ، به پیامبری مبعوث شد. او در مدین که در شمال حجاز و جنوب سوریه است، زندگی می‌کرد. معاصر دوران موسی و پدر زن اوست. از ویژگی‌های شعیب این‌که بسیار خائف از خدا بود. مصلح، رسول امین و جزء صالحان بود و به فرمایش پیامبر اکرم، شعیب، خطیب انبیاست. نسب او از طرف مادر به لوط پیامبر، و از طرف پدر، در تاریخ اختلاف است؛ جمعی او را از فرزندان 'مدین بن ابراهیم ' می‌دانند؛ ولی جمعی دیگر می‌گویند که نسب او از طرف پدر به برخی از مردمانی می‌رسد که به ابراهیم ایمان آوردند. درباره این‌که نسب او به ابراهیم خلیل نیز می‌رسد یا نه؟ اختلاف است. جمعی شعیب را از فرزندان مدین بن ابراهیم می‌دانند، چنان که در احوالات ابراهیم و فرزندان آن حضرت بدان اشاره شد. یعقوبی پدران آن حضرت را تا مدین این گونه نوشته است: «شعیب بن نویب بن عیابن مدین بن ابراهیم.» طبری گوید: «شعیب بن صفون بن عنقاد بن ثابت بن مدین بن ابراهیم.» و مسعودی گفته است: «شعیب بن رعویل بن مر بن عنقاء بن مدین بن ابراهیم.» در کتاب اثبات الوصیه نیز گوید: «شعیب از فرزندان نابت بن ابراهیم بوده و از فرزندان اسماعیل و اسحاق نیست.»

شعیب در قرآن

در قرآن کریم زوایایی از زندگی شعیب بیان شده است که به برخی از آنان اشاره می‌گردد.