کاربر:Fg2025/صفحه تمرین2

چالش‌ها و موانع محصولات تراریخته در تامین حق بر غذا:

۱- نگرانی‌های زیست‌محیطی:

  - محصولات تراریخته به‌دلیل احتمال انتقال ژن‌های تغییر یافته به گیاهان بومی و ایجاد گونه‌های مهاجم یا ایجاد مقاومت در آفات، می‌توانند تهدیداتی برای تنوع زیستی ایجاد کنند. این نگرانی‌ها می‌تواند به کاهش تنوع ژنتیکی محصولات و تضعیف سیستم‌های کشاورزی محلی منجر شود.

  - آلودگی ژنتیکی به‌ویژه در مناطقی که گیاهان بومی نقش کلیدی در اکوسیستم دارند، می‌تواند تهدیدی جدی برای محیط زیست و کشاورزی سنتی محسوب شود. (آکادمی‌های ملی علوم، مهندسی و پزشکی، 2016)

۲- نگرانی‌های بهداشتی و پذیرش عمومی:

  - با وجود مطالعات متعدد که ایمنی محصولات تراریخته را تأیید می‌کنند، نگرانی‌های بهداشتی در میان مصرف‌کنندگان وجود دارد.(آکادمی‌های ملی علوم، مهندسی و پزشکی، 2016) برخی از افراد معتقدند که محصولات تراریخته می‌توانند اثرات منفی بر سلامت انسان داشته باشند، هرچند که این ادعاها اغلب به طور قطعی تأیید نشده‌اند.

  - این نگرانی‌ها می‌تواند به کاهش پذیرش عمومی محصولات تراریخته منجر شود و در نتیجه تقاضا برای این محصولات کاهش یابد، که می‌تواند بر اقتصاد تولیدکنندگان و زنجیره تأمین اثر منفی داشته باشد

۳- تسلط شرکت‌های چندملیتی و مسئله حق مالکیت فکری:

  - تولید و عرضه محصولات تراریخته در اختیار شرکت‌های بزرگ چندملیتی است که مالکیت حقوقی بر بذرهای این محصولات دارند این امر می‌تواند به وابستگی کشاورزان به این شرکت‌ها منجر شود و باعث افزایش هزینه‌های تولید شود.

  - کشاورزان ممکن است مجبور شوند هر سال بذرهای جدید را از شرکت‌ها خریداری کنند، زیرا بذرهای تراریخته معمولاً با حقوق مالکیت فکری همراه هستند که استفاده مجدد از آنها را محدود می‌کند. این مسئله می‌تواند به نابرابری اقتصادی دامن بزند و بهره‌مندی کشاورزان کوچک از این فناوری را محدود کند(آکادمی‌های ملی علوم، مهندسی و پزشکی، 2016).