قاعده لطف

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

قاعده لطف وضرورت امام حی

ازمهم ترین دلیل عقلی متکلمان امامیه بر وجوب امامت، می آورند قاعده لطف است. قاعده لطف، یکی از قواعد مهم و اساسی در کلام امامیه و فرقه معتزله می باشد و مسائل کلامی بسیاری بر این قاعده، استوار شده است؛ از جمله وجوب نبوت، عصمت پیامبران، تکالیف شرعی و وعد و وعید. متکلمان امامیه، بر این عقیده اند که امامت نیز از مصادیق و فروع قاعده لطف است.

تعریف لغوی قاعده لطف

واژه لطف در لغت به معناي رِفق و مدارا، قرب و نزدیکی، عنایت و مهربانی[۱]

  1. قرشی بنایی، علی اکبر (۱۳۶۸). ج. ۲. تهران: دارالكتب الاسلاميه. ص. ۱۹۰. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)