کاربر:Bahark

نامگذاری کودک در اسلام

از سنت های که در آغاز تولد نوزاد مورد توجه پدر و مادر قرار می گیرد انتخاب نام است. انتخاب نام مسئله آسانی نیست، پدر و مادر باید فکر کنند که این نوزاد در آینده به طور دائم با این نام سرو کار دارد، والدین و دیگران او را با این نام صدا خواهند کردو نام وسیله ای برای توجه به شخصیت کودک خواهد بود.

اگر نامی ناپسند و مایه تنفر مردم باشد بی شک مورد مسخره قرار می گیرد و باعث رنج روحی و آزردگی خاطر کودک می شود و همچنین امنیت روحی و روانی کودک را در سالهای آتی به خطر و او را با مشکلات عاطفی زیادی مواجه می سازد.

سیره بزرگان همیشه این بوده که بر فرزندان خویش نامی نیکو بگذارند تا مایه خجالتی، رسوایی و سرافکندگی آنان در اجتماع نباشند.

پیشوایان شیعیان به مسئله نام گذاری کودک اهمیت بسیاری می دادند آنها از آغاز تولد نوزاد پسر تا روز هفتم، او را محمد می خواندند تا از بدو تولد، روح و روان و فکر و مغز کودک را با محمد آشنا کرده باشند، هم چنین با ذکر نام خداوند هنگام اذان گفتن در گوش نوزاد و تکرار نام محمد فطرت پاکش را بیدار کنند و اعضا و جوارحش نیز به یگانگی خدا و رسالت محمد شهادت دهد.

سنت نام گذاری

صادق فرمود: هیچ نوزادی برای ما متولد نمی شود مگر اینکه اول او را محمد می نامیم و پس از هفت روز، اگر خواستیم نامش را تغییر می دهیم وگرنه همان نام را بر او می گذاریم.

در قیامت انسانها را به نام می خوانند

محمد فرمود: برای خود و فرزندانتان نام های خوب و زیبا انتخاب کنید که در روز قیامت با همین نامها خوانده می شوید.

زنده کردن نام ابرار و نیکان

حقوق فرزندان در مکتب اهل بیت علیهم السلام، محمد جواد مروجی طبسی، ناشر موسسه بوستان کتاب، ص37 تا 48