آب

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آب در فرهنگ اسلامی یکی از نعمت‌های خداوند است که مایه‌ی حیات همه موجودات زنده می‌باشد. بر اساس علم فقه، آب انواع گوناگون دارد. اشیاء زیادی موجود هستند که به آن‌ها نجس یا عین نجاست گفته می‌شود. یکی از چیزهایی که نجاست این اشیای نجس را برطرف می‌کند، «آب» است؛ به طور مثال لباسی که خونی شده با آب پاک می شود؛ یعنی اثر نجاست آن را برطرف و محلی را که به خون آلوده شده باشد، پاک می‌کند؛ بنابراین یکی از راه‌های پاک کردن اشیای نجس استفاده از آب است.[۱]

انواع آب در فقه اسلامی

آب‌ دارای اقسام مختلفی است که به شرح زیر می‌باشد: [۲][۳]

  • آب خالص یا مطلق
  • آب راکد: کُر، قلیل.
  • آب غیر راکد: چاه، جاری، باران.
  • آب ناخالص یا مضاف
  • آب خالص مخلوط شده با چیزی به طور مثال با خاک.
  • غیر از آب خالص مانند آب‌میوه‌ها.

آب مطلق

آبی است که بر اصل خلقت اولیه خویش می‌باشد، مانند آبی که از طرف آسمان به زمین آید مثل آب باران و آبی که از ذوب برف و تگرگ ایجاد می‌شود و آبی که روی زمین یا درون آن وجود دارد مانند آب دریاها، چشمه ها، رودخانه ها، آبشارها، چاه‌ها و آب‌های معدنی شیرین یا شور. بنابراین آب مطلق، آبی است که به طور مطلق و بدون اینکه کلمه ی دیگری به آن اضافه کنند، به آن 《آب》 گفته شود.[۴]

منابع

  1. محمدی نژاد، علیرضا (۱۴۰۰). درسنامه فقه۱. مرکز نشر هاجر. ص. ۸۷.
  2. محمدی‌ نژاد، علیرضا (۱۴۰۰). درسنامه فقه ۱. مرکز نشر هاجر. ص. ۸۷.
  3. فلاح زاده، محمدحسین (۱۳۹۲). درسنامه فقه ۱. مرکز نشر هاجر. ص. ۲۰۴.
  4. مدرسی، محمدتقی (۱۳۸۱). احکام مطهرات و نجاسات [سرور دانش]. محبان الحسین. ص. ۲۸.