ابن عبدالبر
ابن عبدالبر، با نام کامل ابوعمر یوسف بن عبدالله قرطبی اندلسی عالم و محدث برجسته اندلسی در سده چهارم و پنجم هجری بود. پس از تحصیل علوم دینی، به مسافرت علمی پرداخت و سپس قضاوت در شهرهای اشبونه و شنترین را بر عهده گرفت. آثار مهمی در زمینه حدیث، فقه، قرائات و سیره نبوی نگاشت که از جمله آنها الاستیعاب و التمهید است.
زندگی
ابن عبدالبر، ابوعمر یوسف بن عبدالله قرطبی اندلسی (۳۶۸–۴۶۳ قمری)، از عالمان و محدثان برجسته اندلس بود. پس از فراگیری علوم دینی، برای بهرهمندی از دانش علمای زمان، به برخی از سرزمینها سفر کرد. پس از بازگشت، مسئولیت قضاوت در شهرهای اشبونه و شنترین را بر عهده گرفت و سرانجام در شاطبه درگذشت.[۱]
آثار
او آثار متعددی در علوم اسلامی به نگارش درآورده که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:[۲]
- الدرر فی اختصار المغازی و السیر
- العقل و العقلاء
- الاستیعاب
- جامع بیان العلم و فضله
- المدخل فی القراآت
- الانتقاء فی فضائل الثلاثة الفقهاء، درباره فضائل مالک، ابوحنیفه و شافعی
- التمهید لما فی الموطأ من المعانی و الأسانید
افزون بر این، چند اثر دیگر نیز از وی بر جای مانده است.[۳]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابن عبدالبر». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.