بنات النعش
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بنات النعش نام مجموعهای از ستارگان در نزدیکی قطب شمال آسمان است که از هفت ستاره تشکیل شده و به دو گروه اصلی تقسیم میشود: بنات النعش کبری (هفتاختر بزرگ) و بنات النعش صغری (هفتاختر کوچک). چهار ستارهٔ نخست این مجموعه بهصورت مربعی مستطیلمانند چیده شدهاند و سه ستارهٔ دیگر در امتداد آنها قرار گرفتهاند. در سنتهای نجومی، این شکل به تابوتی تشبیه شده که چهار نفر آن را حمل میکنند و سه تن دیگر بهدنبال آن حرکت میکنند؛ از همین رو، نام «بنات النعش» بهمعنای «دختران کالبد مرده» برای آن بهکار رفته است. یکی از ستارگان بنات النعش صغری، ستارهٔ جُدَی است که به دلیل نزدیکی زیاد به قطب شمال، تقریباً ثابت بهنظر میرسد و از دیرباز راهنمای مسافران، دریانوردان و قبلهجویان بوده است.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «بنات النعش». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.