شیخ کلینی
محمد بن یعقوب کلینی رازی، معروف به «ثقةالاسلام»، از محدثان و فقیهان برجسته شیعه در قرن چهارم هجری است. او در روستای کلین (نزدیک ری) متولد شد و پس از تحصیل در ری و قم، نزد استادانی چون علی بن ابراهیم قمی شاگردی کرد. کلینی برای جمعآوری احادیث به شهرهای مختلف سفر کرد و سرانجام در بغداد ساکن شد. مهمترین اثر او کتاب کافی است که یکی از چهار کتاب معتبر حدیثی شیعه (کتب اربعه) به شمار میرود و شامل بیش از ۱۶۰۰۰ حدیث است. کلینی بهدلیل دانش گسترده و امانتداری در نقل حدیث، مورد احترام شیعه و سنی بود و لقب «ثقةالاسلام» را دریافت کرد. او در سال ۳۲۹ قمری در بغداد درگذشت و آرامگاهش زیارتگاه مسلمانان است.
زندگی
تولد و خاندان
محمد بن یعقوب کلینی در روستای «کلین» نزدیک ری به دنیا آمد. زمان دقیق تولد او مشخص نیست، اما بر اساس شواهد، احتمالاً در دوران حسن عسکری متولد شده و در عصر غیبت صغری میزیسته است. پدرش یعقوب بن اسحاق از عالمان دینی بود و خاندان او همگی از دانشمندان و فرهیختگان بودند.[۱]
کلینی از بزرگان حدیث شیعه و مورد احترام همه علمای اسلام است. او به «ثقةالاسلام» (مورد اعتمادترین فرد در حدیث) مشهور بود و هیچ کس در وثاقت و جایگاه علمی او تردید نکرده است.[۱]
تحصیلات و مهاجرتها
کلینی در روستای «کلین» متولد شد و تحصیلات ابتدایی را در آنجا گذراند.سپس به ری مهاجرت کرد که در آن زمان مرکز تعامل مذاهب مختلف (شیعه، شافعی، حنفی و اسماعیلی) بود.در ری، با عقاید فرقههای مختلف آشنا شد و خطر انحرافات فکری را تشخیص داد.[۲] در ری نزد استادانی چون ابوالحسن محمد بن اسدی کوفی حدیث آموخت.سپس به قم رفت، شهری که مرکز محدثان شیعه و راویان مستقیم احادیث اهلبیت (ع) بود.در قم از محضر استادانی مانند احمد بن محمد بن عیسی اشعری، عبدالله بن جعفر و علی بن ابراهیم قمی (صاحب تفسیر قمی) بهره برد.[۲] کوفه در آن زمان یکی از مهمترین مراکز علمی جهان اسلام بود.کلینی از ابن عقده (حافظ بزرگ حدیث، گرچه زیدی مذهب بود) نیز روایت نقل کرد.[۲]
درگذشت
کلینی در سال ۳۲۸ یا ۳۲۹ ه.ق در بغداد درگذشت آرامگاه او در باب الکوفه (بغداد) امروزه زیارتگاه شیعیان است.[۲]
تدوین حدیث در عصر بحران
در آن زمان، اهل سنت مشغول تدوین کتب حدیثی مانند «صحاح سته» بودند، اما آثار شیعه پراکنده و در خطر نابودی بود. کلینی با سفر به شهرهای مختلف، احادیث شیعه را جمعآوری کرد تا از تحریف و فراموشی نجات دهد.
پس از سالها تلاش علمی، به بغداد رفت و به چهرهای شناختهشده تبدیل شد.[۲]
مورد اعتماد شیعه و سنی:
به دلیل امانتداری، علم و تقوا، هم شیعیان و هم اهل سنت به او اعتماد داشتند.اولین کسی بود که لقب «ثقةالاسلام» (مورد اعتمادترین عالم اسلام) را دریافت کرد.[۲]
مهمترین اثر او «کافی» است که طی ۲۰ سال تدوین شد.
این کتاب شامل ۱۶ هزار حدیث در سه بخش اصلی است:
۱. اصول کافی (عقاید و اخلاق)
۲. فروع کافی (احکام فقهی)
۳. روضه کافی (مواعظ و حکمتها)
الکافی یکی از چهار کتاب اصلی حدیث شیعه و معتبرترین منبع روایی پس از قرآن است.[۲]