قناعت یعنی آرامش خاطر یافتن در نبودِ آنچه دل میخواهد؛ یعنی رضایت به خوراکیهای اندک و حسرت نخوردن بر آنچه از دست رفته است.[۱] به گفته منابع اخلاقی، یکی از راههای رسیدن به قناعت، تحمیل به نفس است.[۲]
منابع
↑دیلمی، حسن بن محمد (۱۳۷۶). اخلاق. ج. ۱. قم: ناصر. ص. ۳۱۰.
↑علیزاده، مهدی (۱۳۸۹). اخلاق. قم: دفتر نشر معارف. ص. ۱۴۰.