میرزا جواد تبریزی
جواد تبریزی | |
|---|---|
جواد در منزل شخصیاش | |
| زادهٔ | ۱۳۰۵ محله مُنَجِمباشی، تبریز، ایران |
| درگذشت | ۲۹ آبان ۱۳۸۵ (۸۰ سال) قم، ایران |
| آرامگاه | مسجد بالاسر، زیارتگاه فاطمه بنت موسی، قم، ایران |
| ملیت | ایرانی |
| شهروندی | ایران |
| تحصیلات | دیپلم ناقص، مجتهد |
| پیشه | روحانی شیعه دوازده امامی |
| دوران |
|
| شناختهشده برای | مرجعیت تقلید |
| والدین |
|
| وبگاه | |
جواد تبریزی (۱۳۰۵–۱۳۸۵) مرجع تقلید شیعه دوازدهامامی و استاد حوزه علمیه قم بود.
زندگینامه
اوایل زندگی
وی در سال ۱۳۰۵ در محله مُنَجِمباشی تبریز، نزدیکی مسجد عربلر متولد شد. پدرش علی کُبار که در سرای حاج میرابوالحسن حجره خشکبار داشت، به دینداری شهرت داشت. مادرش فاطمهسلطان نیز زنی مذهبی بود. وی پس از گذراندن تحصیلات عمومی تا پایان سال دوم دبیرستان، در سال ۱۳۲۳ تحصیل علوم دینی را آغاز کرد.
تحصیلات
تبریز
وی طی چهار سال، مقدمات و بخشی از دروس سطح را در تبریز به پایان رساند. در مدرسه طالبیه تبریز، با محمدتقی جعفری هماتاق بود.
قم
در سال ۱۳۲۷ به حوزه علمیه قم رفت. دروس سطح را تکمیل کرد و همزمان با تدریس، در درس خارج فقه و اصول محمد حجت و حسین بروجردی شرکت کرد. در این دوره از درس رضی زنوزی تبریزی نیز بهره برد. پیشرفت او در دروس خارج تا حدی بود که بروجردی وی را به عنوان ممتحن[الف] طلاب منصوب کرد. در سالهای نخست اقامت در قم، در مسجد نور تدریس میکرد.
نجف
در سال ۱۳۳۲ برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه نجف رفت و در درس عبدالهادی شیرازی و ابوالقاسم خویی شرکت کرد. خویی به دلیل سطح علمی او، وی را به شورای استفتای[ب] خود دعوت کرد. در نجف به درجه اجتهاد رسید.
در همان سالهای نخست، تدریس مکاسب و کفایه را در مساجد خضرا و عمران آغاز کرد. به درخواست شاگردانش، درس خارج خود را تشکیل داد. گزارشها حاکی است که خویی او را «فاضل و مجتهد مطلق» توصیف کرده بود.
در سال ۱۳۵۵، دولت بعث عراق او را پس از بازگشت از کربلا دستگیر و به ایران اخراج کرد.
فعالیتها
منبع این بخش:[۱]
علمی
پس از بازگشت به ایران، در حوزه علمیه قم به تدریس پرداخت. درس خارج فقه او در مسجد اعظم قم از پررونقترین درسهای حوزه بود که بر اساس عروة الوثقی ارائه میشد.
سیاسی
پس از بازگشت به قم، در فعالیتهای مرتبط با روحالله خمینی مشارکت کرد. پس از درگذشت مصطفی خمینی، همراه با دیگر استادان حوزه، درگذشت وی را به روحالله تسلیت گفت.
پس از وقایع ۱۹ دی ۱۳۵۶ در قم و ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ در تبریز، با انتشار اعلامیههایی به حکومت پهلوی انتقاد کرد و به انتشار بیانیههای سیاسی ادامه داد.
مرجعیت
پس از درگذشت مرعشی نجفی، گلپایگانی و اراکی، از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به عنوان یکی از مراجع تقلید معرفی شد.[۱]
درگذشت
وی در ۲۹ آبان ۱۳۸۵ در قم درگذشت و در مسجد بالاسر حرم فاطمه معصومه به خاک سپرده شد. با درگذشت او در ایران عزای عمومی اعلام شد.[۱]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ «مروری بر زندگینامه آیتالله حاج میرزا جواد تبریزی». مرکز اسناد انقلاب اسلامی. دریافتشده در ۱۷ فروردین ۱۴۰۴.
- ↑ «دربارهٔ آیتالله جواد تبریزی». پایگاه تحلیلی دینپژوهی دین آنلاین. دریافتشده در ۱۷ فروردین ۱۴۰۴.